Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013


Στις 3/10 ε.ε. ο πρ. Αντιδήμαρχος και δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Φ. Παπαδόπουλος προσκλήθηκε στην τηλεόραση της <<Αλήθειας>> και στην εκπομπή του Γιάννη Τζούμα <<Αυτοπροσώπως>>, όπου έδωσε συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης. Μίλησε για την Εκκλησία, την πολιτική, τα κόμματα, την κρίση, την τοπική αυτοδιοίκηση της Χίου, μέχρι και για την ενδεχόμενη ενασχόλησή του με τα κοινά προσεχώς, αλλά και για την διακονία του στην τοπική Εκκλησία. Συμπληρωματικά στα όσα συζητήθηκαν έστειλε προς δημοσίευση, στον Δ/ντη της <<Αλήθειας>>, την κατωτέρω
επιστολή την οποία και μας κοινοποίησε, επίσης προς δημοσίευση, μιας και αναφέρεται και σε ζητήματα ευρύτερου ενδιαφέροντος καθώς και ενημερωτικά γύρω απο τον ίδιο.
Ακολουθεί η εν λόγω επιστολή:

Αγαπητέ Γιάννη,

    σπεύδω, με την παρούσα, να σε ευχαριστήσω για την καλοσύνη που είχες να με καλέσεις και να με φιλοξενήσεις στην εκπομπή σου <<Αυτοπροσώπως>>, την Πέμπτη 03/10 ε.ε. Αλλά και για την γλαφυρή και παραστατική, περιληπτική,  καταγραφή της στην έντυπη <<Αλήθεια>>. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσοι επικοινώνησαν μαζί μου, βλέποντας τη συνέντευξη, από όλη τη Χίο !

Για την ιστορία και μόνο και επειδή δεν μπορέσαμε στα 45 λεπτά της ώρας να πούμε περισσότερα, ήθελα να σημειώσω και τα εξής: Ήταν καλοκαίρι του 1989 όταν, ο μακαριστός Μητροπολίτης μας κυρός Διονύσιος είχε έλθει στα Δότια- Βρουλίδια (Πυργί) να εγκαινιάσει τον Ι. Ναό Υψώσεως Τιμίου Σταυρού & Αγ. Ισιδώρου που ανήγειραν οι περίοικοι μαστιχοπαραγωγοί. Τότε ήμουν μόλις 11 ετών. Ο μακαριστός είδε το πώς συμπεριφέρθηκα μέσα στο Ναό και είπε του πατέρα μου: <<Φώτη, ο γιος σου κάνει για την Εκκλησία. Φέρε τον μια μέρα στη Μητρόπολη, αυτός θα γίνει παπάς>>. Πράγματι, από τότε δεν ΄΄ξεκόλλησα΄΄ από την Εκκλησία και τον Μητροπολίτη. Στις 25 Δεκεμβρίου 1992 (ημέρα των Χριστουγέννων) με χειροθέτησε και έκειρε Αναγνώστη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό, σε ηλικία 14 ετών. Μόλις έγινα 18 με χειροθέτησε Βηματάριο, στις 15 Αυγούστου (ημέρα της Παναγίας), στον Ι. Ναό Παναγίας Λατομίτισσας. Και τώρα, πριν από ένα έτος (σε ηλικία 35 ετών), χειροθετήθηκα Κήρυκας του θείου λόγου, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Μάρκο, στο Πυργί (στο ετήσιο μνημόσυνο της μητέρας μου, στην <<Κάτω Παναγιά>>).

Όταν πριν από 5 χρόνια πήγα να πάρω την άδεια Γάμου μου, μου είπε ο μακαριστός Διονύσιος <<Μέχρι στιγμής ΄΄ξέφυγες΄΄, επειδή ασχολήθηκες με τα κοινά μικρός, αλλά να το θυμάσαι… Θα κατασταλάξεις μετά τα 30-35. Σε 10 χρόνια θα είσαι ή δήμαρχος ή παπάς. Αλλά σε βλέπω περισσότερο για το δεύτερο γιατί σε ξέρω καλά>>. Κι εγώ είπα και τότε, λέω και σήμερα <<μακάρι>> και μάλιστα το συντομότερο, εφόσον το δέχεται και η οικογένειά μου (βέβαια όταν λέμε το συντομότερο μπορεί να είναι σε ένα χρόνο μπορεί και σε πέντε χρόνια. Και εάν και εφόσον, βεβαίως, κριθώ κατάλληλος και άξιος. Είναι και αυτό ένα ζήτημα). Στο να χειροτονηθώ επέμεναν επιτακτικά και δυο άλλοι, αείμνηστοι σήμερα: Ο Αρχιμανδρίτης π. Γρηγόριος Πουλάκης (από το Βασιλεώνοικο, Ιεροκήρυκας στη Νέα Σμύρνη) και ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Ιωάννης Πουλής (από την Ποταμιά, Εφημέριος Χαλκειούς).

Σε ηλικία 16 ετών εξέδωσα το πρώτο θρησκευτικό βιβλίο μου (στην Α΄ Λυκείου). Μάλιστα, όταν οι άλλοι πήγαιναν για ΄΄λούφα΄΄ εκτός σχολείου, εγώ πήγαινα στη Μητρόπολη και στην Εστία <<Αλέξανδρος Γκιάλας>> να βρω τον αείμνηστο θεολόγο Ευάγγελο Αλιβάνογλου, πρώτο Κατηχητή μου, που ήταν δίπλα από το σχολείο μας (Αρρένων). Μια φορά δε, λογόφερα και αντιμίλησα στον Λυκειάρχη μας, μακαρίτη Στέφανο Σκαλιστή (που ήταν και θεολόγος), διότι με παρατήρησε επειδή απουσίασα ένα πρωινό (θυμάμαι ήταν 20 Οκτωβρίου 1994), την πρώτη ώρα που είχαμε Γυμναστική, επειδή είχα πάει από βραδύς στους Αγ. Αναργύρους Εγκρεμού (σε αγρυπνία για την Αγ. Ματρώνα να ψάλω και να πω τον Απόστολο- με τον επίσης μακαρίτη Ιεροψάλτη Κώστα Καββάδα, που είχε μαγαζί στην οδό Δαμαλά για ταπετσαρίες, κλπ) και άργησα να ξυπνήσω μια ώρα. Ας είναι αιωνία η μνήμη όλων αυτών.

Έκτοτε ακολούθησαν άλλα περίπου 15 βιβλία μου θρησκευτικά (και περίπου άλλα τόσα κοινωνικά- μικρά και μεγάλα) μέχρι σήμερα.

Φοίτησα στην Δ΄ Λυκείου του Εκκλησιαστικού Λυκείου Βορ. Αιγαίου (μεταλυκειακό τμήμα για υποψηφίους Κληρικούς), κατόπιν δε στη Σχολή Δημοσιογραφίας του ΑΝΤ-1 στην Αθήνα (δύο χρόνια) και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (τέσσερα χρόνια μέχρι σήμερα) Διοίκηση Επιχειρήσεων αρχικά και κατόπιν Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό από όπου, συν Θεώ, προσδοκώ με γοργούς ρυθμούς να φθάσω σύντομα στο Πτυχίο.

Εκλέχθηκα δύο φορές δημοτικός σύμβουλος Χίου (μέσα στην πρώτη πεντάδα και τις δύο φορές) και διετέλεσα Αντιδήμαρχος Παιδείας, Πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Πρόνοιας και Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Εργάστηκα για 13 χρόνια στην τοπική Αυτοδιοίκηση ως δημοτικός υπάλληλος.

Και κάτι τελευταίο: Όταν επρόκειτο να λάβουμε το δίπλωμα της δημοσιογραφίας, μας δόθηκε θέμα για την εκπόνηση διπλωματικής εργασίας με αντικείμενο το πολίτευμα και τις εκλογές. Έκατσα και σκέφθηκα ότι, εάν ήθελα να πρωτοτυπήσω, έπρεπε να βρω κάτι ριψοκίνδυνο. Αποφάσισα, λοιπόν, να γράψω για το πολίτευμα και τις εκλογές, εξετάζοντας τις θεωρίες της αριστεράς και της ακροδεξιάς. Και τι έκανα ? Πήγα στην Αθήνα, άνοιξα έναν τηλεφωνικό κατάλογο κι έκλεισα μόνος μου ραντεβού, δίχως να το γνωρίζει κανείς, για συνέντευξη στα σπίτια δύο ατόμων που χαρακτήριζαν τους δυο αυτούς χώρους. Σε ποιους ? Τον Μίκη Θεοδωράκη και τον ….. Στυλιανό Παττακό !!! Μάλιστα. Πήγα στα σπίτια του Θεοδωράκη και του Παττακού μόνος μου ! Συζήτησα, βγήκα φωτογραφίες και μου χάρισαν και οι δύο βιβλία τους με αφιέρωση ! Βεβαίως, δεν χρειάζεται να σου πω τι έγραψα για το συμπέρασμα που αποκόμισα από εκεί. Γνωρίζεις τα πιστεύω μου και τον ιδεολογικό μου προσανατολισμό. Όμως, είναι και αυτό ένα στοιχείο που υπάρχει στη δράση μου, ως υποψήφιος τότε διπλ. Δημοσιογραφίας (με προεξάρχοντα καθηγητή τον Χρήστο Πασσαλάρη, του οποίου πολλές χειρόγραφες επιστολές διατηρώ). Επίσης, διατηρώ στο αρχείο μου επιστολική αλληλογραφία (πέραν από την τηλεφωνική επικοινωνία που είχα συχνά όταν ευρίσκοντο στη ζωή) με τους μακαριστούς: Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη και τον γενναίο αγωνιστή, δικηγόρο, Νίκο Ψαρουδάκη, Πρόεδρο της <<Χριστιανικής Δημοκρατίας>>, που υπήρξαν για εμένα μεγάλοι δάσκαλοι και εμπνευστές στη ζωή μου. Αιωνία η μνήμη και των δυο αυτών πνευματικών μορφών.

Και πάλι σε ευχαριστώ και εύχομαι καλή συνέχεια στις ευγενικές σου προσπάθειες.

 

Με εκτίμηση

 

 

Γιώργος  Φωτ.  Παπαδόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου