Οινούσσες στιγμιότυπα από την μετακομιδή των Λειψάνων Μητροπολίτη Πλάτωνα Φραγκιάδη
ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

 

Μετακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Μητροπολίτη Πλάτωνα Φραγκιάδη

από την Χίο στο νησί των Οινουσσών στις 13 Αυγούστου 2013. 

(Βίντεο: Giannis Manolakis)

Σερφάροντας με ασφάλεια στο διαδίκτυο (ημερίδα στο Ομήρειο) /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Σάββατο, 28 Σεπτεμβρίου 2013

Σερφάροντας με ασφάλεια στο διαδίκτυο (ημερίδα στο Ομήρειο) /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Διαβάστε εδώ την πρόσκληση-πρόγραμμα.

29 Σεπτεμβρίου 2013 - Κυριακή ΙΔ΄ Ἐπιστολῶν /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Παρασκευή, 27 Σεπτεμβρίου 2013

29 Σεπτεμβρίου 2013 - Κυριακή ΙΔ΄ Ἐπιστολῶν /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀριθμός 34

Κυριακή ΙΔ΄ Ἐπιστολῶν

29 Σεπτεμβρίου 2013

(Β΄Κορ. α΄ , 21 – β΄ 4)

«Ἐγώ δέ μάρτυρα τόν Θεόν ἐπικαλοῦμαι»

Σέ πάρα πολλούς ἀνθρώπους, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὑπάρχει τό πάθος τῆς καχυποψίας. Καχυποψία εἶναι ἡ κατάσταση ἐκείνη πού ὑποψιάζεται κάποιος ἕνα κακό ἀξιολογώντας διάφορα γεγονότα. Ἐπίσης, καχυποψία εἶναι ἡ ὑποκειμενική ἐκτίμηση διαφόρων καταστάσεων μετά ἀπό διεργασία πολλῶν συλλογισμῶν μας, πού δέν εἶναι πάντοτε καί ὀρθοί. Μερικές φορές ταυτίζεται ἡ καχυποψία μέ τήν ὑπόνοια.

Πολλές φορές ἡ καχυποψία τῶν ἀνθρώπων δέν εἶναι μόνο γιά κακά, ἀλλά καί γιά καλά πράγματα. Ὅταν ἐμφανίσθηκε ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὑπῆρχε ἡ καχυποψία καί ἡ ὑπόνοια μήπως αὐτός εἶναι ὁ Χριστός. Οἱ Ἰουδαῖοι ἀπέστειλαν σ’αὐτόν ἱερεῖς καί λευίτες, γιά νά τόν ἐρωτήσουν «σύ τίς εἶ;» (Ἰω. 1, 19). Στό σημεῖο αὐτό ὁ ἱερός Χρυσόστομος μᾶς λέγει πώς οἱ ἐπίσημοι Ἰουδαῖοι, ἐπειδή ἦταν πολυπράγμονες, βάσκανοι καί περίεργοι, γι’αὐτό καί διακατέχονταν ἀπό τό πάθος τῆς καχυποψίας. Ὁ Ζιγαβηνός γράφει πώς «ὡς ἀγνοοῦντες» ἐρωτοῦν, ἐνῶ ἐγνώριζαν τά πάντα. Ὁ Πρόδρομος, ὅμως, μέ τήν ἀπάντησή του ἀναιρεῖ τήν πονηρή γνώμη τους. Ὁ καχύποπτος πολλές φορές κάνει τόν ἀνήξερο, πώς δέν ξέρει τίποτε, μέχρις ὅτου ἐκμαιεύσει αὐτά πού θέλει.

Ὁ διάβολος ἦταν καχύποπτος ἀπέναντι στόν Χριστό. Ἀγνοοῦσε τήν πραγματική ὑπόσταση τοῦ Χριστοῦ. Δέν μποροῦσε νά καταλάβει τί ἀκριβῶς εἶναι τό πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Ἄνθρωπος ἤ Θεός; Τόν ἔτρωγε ἡ καχυποψία μήπως εἶναι Θεός. Οἱ πειρασμοί ἦταν δοκιμαστικές τομές γιά νά ἐρευνηθεῖ τό ἔδαφος τοῦ Χριστοῦ. Ἀφοῦ Τόν πείραξε σαράντα ἡμέρες, νικημένος ἔφυγε «καί συντελέσας πάντα πειρασμόν ὁ διάβολος ἀπέστη ἀπ’αὐτοῦ ἄχρι καιροῦ» (Λουκ. 4, 13).

Ἡ καχυποψία εἶναι σέ πολλά πράγματα τοῦ παρόντος κόσμου. Π. χ. ἕνας ἔχει πολλά χρήματα καί ἐξ αἰτίας τοῦ πλούτου «πάντας δ’ ὑποψίας ἔχει», γράφει ὁ Μ. Βασίλειος. Ἀκόμη καί τά παιδιά του ὅταν μεγαλώσουν, τά βλέπει σάν ὑπόπτους, γιά νά τόν κληρονομήσουν. Συχνά λέγει πώς ὅσοι τόν πλησιάζουν, τόν πλησιάζουν γιά τά χρήματα. Ὑποπτεύεται τά πάντα.

Ἄς δοῦμε πάνω σ’αὐτά τή γνώμη τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου «...λαγωοῦ βίου ζῶν ὁ τοιοῦτος, καί τάς σκιάς ὑποπτεύων, καί πάντας τρέμων καί δεδοικώς». Ὁ καχύποπτος δέν ἔχει ἐπάνω του τήν ἀρετή τῆς ἁπλότητος. Ζεῖ σάν τόν λαγό, πού ὑποπτεύει καί τίς σκιές ἀκόμη καί ὅλους τούς τρέμει καί τούς φοβᾶται. Χρησιμοποιεῖ τό ψέμμα γιά νά ἐπιτύχει τοῦ σκοποῦ του. Ἐάν ζεῖ διπλή ζωή, τότε αὐτό τόν κάνει πιό πολύ καχύποπτο. Ὑποψιάζεται τά πάντα. Μπορεῖ νά δημιουργήσει φασαρίες γιά τό τίποτε καί νά κατηγορεῖ ἄδικα τούς ἀνθρώπους πώς τάχα εἴπανε γι’αὐτόν λόγια ἤ κάνανε κάτι εἰς βάρος του.

Ἡ καχυποψία μπορεῖ νά βασανίζει ἀνθρώπους καί γιά τά προσωπικά τους ἀκόμη ζητήματα. Ἡ καχυποψία μπορεῖ νά διαλύσει οἰκογένειες καί φιλίες, νά κάνει νά ψυχρανθοῦν φίλοι, νά δημιουργήσει ἄγχος, φοβίες πού εἶναι δυσθεράπευτες, νά ἀλλοιώσει τήν ἀλήθεια, νά καταδικάσει ἀθώους, νά κάνει τόν λογισμό μας νά πλανηθεῖ καί πολλά ἄλλα. Ὁ ἁπλός καί ἄδολος χριστιανός, πού ζεῖ καί βιώνει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δύσκολα προσβάλλεται ἀπό τή νόσο αὐτή. Εἶναι προσιτός στούς ἄλλους καί πάντα γίνεται πιό πιστευτός. Ὅ,τι λέγει εἶναι ἀλήθεια καί δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ τήν ψευδολογία. Ἄς ἀποφύγουμε, λοιπόν, τήν καχυποψία καί ἄς ζήσουμε τήν ἁπλότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. ΑΜΗΝ!

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2661/931/25-9-2013 ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΩΝ /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Πέμπτη, 26 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2661/931/25-9-2013 ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΩΝ /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Η ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ/ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Ώστε είναι νεκρή γλώσσα τα Αρχαία Ελληνικά! Το ακούσαμε και αυτό από τους  εκπροσώπους της ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως. Να κόψουμε κάθε δεσμό με την Αρχαιότητα, την Ορθοδοξία, τους ήρωες και τους μάρτυρες. Μακρυά από τα σχολεία η Πίστη μας, η διαχρονική πορεία του Ελληνισμού, η εθνική συνείδηση! Διακηρύσσουν ξεκάθαρα τί επιδιώκουν. Να παύσουμε να είμαστε Έλληνες. Να μετατραπούμε σε έναν άμορφο πολτό  χωρίς διάθεση αντίστασης σε οποιαδήποτε έξωθεν προερχομένη εντολή, εισβολή και επιβουλή. Δικαιώνουν τον μακαριστό Χριστόδουλο που έλεγε ότι η παγκοσμιοποίηση είναι ένα  νεκροταφείο πολιτισμών.

Παρά ταύτα θα αντέξουμε και θα επιβιώσουμε. Διότι αυτά τα πνευματικά εφόδια, που ενοχλούν τις θορυβώδεις μειοψηφίες, είναι γεμάτα ζωντάνια και αειφόρο πνευματική ανάπτυξη. Η Αρχαία Ελληνική δεν είναι για μας ξένη γλώσσα. Είναι η ιστορία της ενιαίας ελληνικής, οι παλαιότερες μορφές της δικής μας γλώσσας. Την  χρησιμοποιούμε  ακόμη και όταν δεν το καταλαβαίνουμε.

Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι είναι η γλώσσα του Ευαγγελίου, του Συμβόλου της Πίστεως, των μεγάλων Πατέρων και Υμνογράφων  της Εκκλησίας μας.

Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι οι περισσότερες λέξεις της Νέας Ελληνικής προέρχονται αυτούσιες ή παραλλαγμένες από αυτά. Ο άνθρωπος, ο ουρανός, η θάλασσα και τόσες άλλες λέξεις είναι ίδιες και απαράλλακτες επί αιώνες. Το λατομείο μάς θυμίζει την ομηρική λέξη «λας». Καθημερινοί γραμματικοί τύποι, όπως «τοις μετρητοίς», «επί ίσοις όροις» κ.ά. έρχονται κατευθείαν  από τα Αρχαία. Στα δημόσια έγγραφά μας γράφουμε «ο αιτών», «ο δηλών» και σε εμπορικές ονομασίες διαβάζουμε «λέγειν και πράττειν», «κατοικείν» κ.λπ.

Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι εκεί βασίσθηκαν οι λόγιοι του 19ου αιώνος για να αποκαθάρουν τη γλώσσα μας από τα κατάλοιπα της τουρκοκρατίας και φραγκοκρατίας. Έτσι η «γκαζέττα» έγινε εφημερίδα, έτσι και ο «μινίστρος» έγινε υπουργός.

Είναι ζωντανά τα Αρχαία Ελληνικά, διότι σ’ αυτά αναβαπτίσθηκαν  οι μεγάλοι της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Ο Κωστής Παλαμάς διάβαζε Αρχαίους τραγικούς και Ακάθιστο Ύμνο από το πρωτότυπο, ο Σεφέρης μελετούσε  από το πρωτότυπο την Αποκάλυψη του Ιωάννου.

Είναι η πιο ζωντανή γλώσσα του κόσμου. Διδάσκονται σε πολυάριθμα κλασσικά Λύκεια και Πανεπιστήμια  της Υφηλίου και αποτελούν τη ρίζα για σύγχρονες διεθνείς λέξεις, όπως η Τηλεματική. Ας τα σεβασθούμε!

Κ.Χ. 11.9.2013

Πρόγραμμα Ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδος, μέ θέμα: «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ, ὁ ἐν Χίῳ ἀθλήσας», ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου του (3 Δεκεμβρίου 1813) /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Σάββατο, 21 Σεπτεμβρίου 2013

Πρόγραμμα Ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδος, μέ θέμα: «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ, ὁ ἐν Χίῳ ἀθλήσας», ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου του (3 Δεκεμβρίου 1813) /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Ἐπιστημονική Ἡμερίς, μέ θέμα: 

«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ, 

ὁ ἐν Χίῳ ἀθλήσας», 

ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου του 

(3 Δεκεμβρίου 1813) 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ 

Τό Σάββατον 28ην Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ. καί ὥραν 9.30´ π. μ.

θά πραγματοποιηθῇ εἰς τό Ὁμήρειον Πνευματικόν Κέντρον Δ. Χίου 

Ἐπιστημονική Ἡμερίς, μέ θέμα: 

«Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΓΓΕΛΗΣ Ο ΑΡΓΕΙΟΣ, 

ὁ ἐν Χίῳ ἀθλήσας», 

ἐπί τῇ συμπληρώσει 200 ἐτῶν ἀπό τοῦ Μαρτυρίου του 

(3 Δεκεμβρίου 1813), καί προσκαλεῖσθε, 

ὅπως προσέλθητε καί παρακολουθήσητε 

τάς Εἰσηγήσεις τῶν ἐκλεκτῶν ὁμιλητῶν. 

Ὁ Μητροπολίτης 

† Ο ΧΙΟΥ ΜΑΡΚΟΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 

Σάββατον 28 Σεπτεμβρίου 2013 

Ὥρα 9.30´ π.μ. Προσέλευσις – Χαιρετισμοί 

Ὥρα 10.00´ π.μ. Α΄Συνεδρία

1η Εἰσήγησις: 

«Παρατηρήσεις εἰς τόν Βίον καί τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Ἁγίου Ἀγγελῆ» 

κ. Στέφανος Ἤμελλος, Ἀκαδημαϊκός, Ὁμότιμος Καθηγητής Λαογραφίας 

τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

2α Εἰσήγησις: 

«Κριτήρια διακρίσεως διά Χριστόν σαλότητος καί ψυχοπαθολογίας» 

Πρωτοπρ. κ. Ἀδαμάντιος Αὐγουστίδης, Ἀναπληρωτής Καθηγητής 

τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Ψυχίατρος. 

Ὥρα 11.15΄ π.μ. Β΄Συνεδρία 

1η Εἰσήγησις 

«Φαινόμενα σαλότητος σέ ἀρχαῖα καί νεώτερα μαρτυρολόγια» 

κ. Ἰωάννης Πολέμης, Καθηγητής Βυζαντινῆς Φιλολογίας 

τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

2α Εἰσήγησις 

«Ἰατρικές ἐκτιμήσεις σχετικές μέ τόν βίο καί τήν πολιτεία 

τοῦ Ἁγ. Νεομάρτυρος Ἀγγελῆ τοῦ Ἀργείου» 

κ. Ἀνδρέας Μιχαηλίδης, Δρ. Ἱστορίας τῆς Ἰατρικῆς 

τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. 

Ὥρα 18.00´ Γ΄Συνεδρία 

1η Εἰσήγησις 

«Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Ἀγγελῆς ὡς φορεύς τοῦ πνεύματος 

τῆς Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως τοῦ ὑποδούλου Γένους» 

κ. Ἀντώνιος Παναγιώτου, Καθηγητής Βυζαντινῆς Φιλολογίας 

τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

2α Εἰσήγησις 

«Ὁ Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Χῖος, ὡς βιογράφος τοῦ Ἁγίου Ἀγγελῆ» 

κ. Μυρσίνη Ἀναγνώστου, Δρ. Βυζαντινῆς Φιλολογίας 

τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

3η Εἰσήγησις 

«Μουσικολογικές-Μορφολογικές παρατηρήσεις 

στήν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἀγγελῆ» 

κ. Μιχαήλ Στρουμπάκης, Ἐπίκουρος Καθηγητής 

Ἱστορικῆς Βυζαντινῆς Μουσικολογίας τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς 

Ἀκαδημίας Ἡρακλείου Κρήτης. 

Ἁπασῶν τῶν Συνεδριῶν θά προεδρεύσῃ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης 

Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μᾶρκος 

καί Γραμματεύς θά εἶναι ὁ κ. Γεώργιος Πιτσινέλης, Μέλος του ΕΤΕΠ 

τοῦ Τομέως Βυζαντινῆς Φιλολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς 

Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΙΟΥ

Επιστημονική Ημερίδα για τον Άγιο Νεομάρτυρα Αγγελή τον Αργείο /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013

Επιστημονική Ημερίδα για τον Άγιο Νεομάρτυρα Αγγελή τον Αργείο /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

22 Σεπτεμβρίου 2013 - Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου 2013

22 Σεπτεμβρίου 2013 - Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀριθμός 33

Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν

22 Σεπτεμβρίου 2013

(Α΄Κορ. ιστ΄ , 13 - 24)

Τά πλαίσια τῆς πνευματικῆς ζωῆς μᾶς δίδει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Πλαίσια καί προϋποθέσεις ταυτόχρονα, τίς ὁποῖες χρειάζεται νά προσέξουμε ἰδιαίτερα, ἄν θέλουμε νά εἶναι ἀσφαλής ἡ πνευματική μας πορεία μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἄς δοῦμε ὅμως μία πρός μία τίς προϋποθέσεις αὐτές. 

Δέν εἶναι ἀρκετό νά ξεκινήσει κανείς τήν πνευματική του πορεία. Χρειάζεται νά προσέχει, γιατί εἶναι εὔκολο νά ξεστρατίσει καθώς ἡ ἀτέλεια καί ἡ ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τό γεγονός ὅτι ἐκ νεότητος αὐτοῦ ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ρέπει ἐπί τό πονηρόν καί ὁ πόλεμος ὁ ἀδυσώπητος τόν ὁποῖο κάνει ὁ διάβολος στόν ἄνθρωπο συνεργοῦν στό ξεστράτισμα.

Τί εἶναι, ὅμως, ἡ ἐγρήγορση καί πῶς ἐπιτυγχάνεται; Εἶναι αὐτή ἡ συνεχής ἑτοιμότητα τοῦ πιστοῦ, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νά ζήσει τήν κατά Θεόν ζωή. Ἡ ἑτοιμότητα ἀπέναντι στούς πειρασμούς, στίς ἄτακτες κινήσεις τῆς ψυχῆς, στούς λογισμούς, αὐτή ἡ καθημερινή προσπάθεια νά ζεῖ κατενώπιον Θεοῦ. Τό βασικώτερο ὅπλο γιά τήν ἐπιτυχία της εἶναι ἡ προσευχή, ἡ διαρκής μνήμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί ἡ προσπάθεια νά ζεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία τρεφόμενος μέ τόν οὐράνιο ἄρτο.

Ὁ ἱερός Ἀπόστολος μᾶς καλεῖ νά μείνουμε σταθεροί στήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι ὅταν πιστεύουμε σωστά γιά τόν Χριστό, ἀλλά ὅταν ζοῦμε αὐτή τήν πίστη, ὅταν ἡ πίστη μας εἶναι πίστη «δι’ἀγάπης ἐνεργουμένη». Πίστη χωρίς ἀγάπη ἔχουν καί τά δαιμόνια, τά ὁποῖα «πιστεύουσι καί φρίττουσι».

Πιστεύω στό Χριστό δέν σημαίνει παραδέχομαι τήν ὕπαρξή Του, ἀλλά Τόν ἐμπιστεύομαι καί γι’αὐτό ὁ λόγος Του εἶναι τό φῶς πού φωτίζει τήν πορεία τῆς ζωῆς μου. Τόν ἐμπιστεύομαι, γι’ αὐτό ἀγωνίζομαι νά ζῶ τήν παρουσία Του, νά μετέχω στή ζωή Του, νά εἶναι γιά μένα τό μοναδικό μέτρο καί κριτήριο γιά τά πράγματα τῆς ζωῆς μου. Δέν στέκεται σταθερός στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ π.χ. ὁ ἄνθρωπος πού δέν ζεῖ μυστηριακή ζωή, πού δέν ἐκκλησιάζεται, δέν ἐξομολογεῖται, δέν μετέχει στήν Τράπεζα τοῦ Θεοῦ.

Ἀνδρεία, δύναμη πνευματική καί γενναιότητα μᾶς συνιστᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, προϋποθέσεις ἀπαραίτητες γιά τόν πνευματικό ἀγώνα. Ὁ κόσμος καί ὁ διάβολος χρησιμοποιοῦν πολλά τεχνάσματα στήν προσπάθειά τους νά πλανήσουν τόν ἄνθρωπο. Ἡ ζωή τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων καθώς καί τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀποκαλυπτική γιά τόν ἀδυσώπητο ἀγώνα τοῦ διαβόλου ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου.

Γιά ἕνα τέτοιο πόλεμο συνιστᾶ ἀνδρεία καί γενναιότητα ψυχῆς. Ἀπό ποῦ, ὅμως, θά ἀντλήσει ὁ ἄνθρωπος αὐτή τή δύναμη; Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θά μᾶς δώσει καί πάλι τήν ἀπάντηση: «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ». Ὁ Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀκατάβλητης δυνάμεώς του καί ὁ τρόπος γιά νά ἀποκτήσει κανείς αὐτή τή δύναμη φανερώνεται στό λόγο του «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζεῖ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».

Καί γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἁπλή ἡ προτροπή του, εἶναι νά γίνονται ὅλα μέ ἀγάπη. Σέ ὅλους φαίνεται σωστός ὁ λόγος, ἀλλά πόσο ἀπέχει ἡ ζωή μας ἀπό τό νά εἶναι συντονισμένη μέ τό λόγο αὐτό. Ὅλοι καταλαβαίνουμε τήν ἀξία της, ἀλλά λίγοι τήν κάνουν τρόπο ζωῆς.

Ἡ παρουσία τῆς ἀγάπης, μιά ζωή πού εἶναι ἀγάπη, ὀφείλεται στήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν ἄνθρωπο. Τό βλέπουμε αὐτό στή ζωή ὅλων τῶν ἁγίων πού ἡ ἀγάπη τους περιελάμβανε καί αὐτούς τούς διῶκτες καί βασανιστές τους. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἡ ἀπουσία τῆς ἀγάπης ἀπό τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου σημαίνει τήν ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν ἄνθρωπο. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός καμμιά συγγένεια δέν ἔχει μέ τόν Θεό. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός εἶναι νεκρός πνευματικά. Ὅταν τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν γύρω μας δέν τούς ἀντιμετωπίζουμε μέ ἀγάπη, ὅταν κίνητρο στή ζωή μας δέν εἶναι ἡ ἀγάπη, αὐτό σημαίνει ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα λείπει ἀπό τή ζωή μας καί αὐτό πρέπει νά μᾶς ἀνησυχεῖ σοβαρά γιατί τότε λείπει ἡ ἴδια ἡ ζωή μας.

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὁ ἀγώνας γιά τό θάνατο τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τό θρίαμβο τῆς ἀγάπης εἶναι ὁ πιό δύσκολος πνευματικός ἀγώνας. Εἶναι, ὅμως, ἀγώνας γιά ζωή ἤ γιά θάνατο καί ἐδῶ μόνον ἡ ζωντανή ἀγάπη γιά τό Θεό μπορεῖ νά κινητοποιήσει τόν ἄνθρωπο γιά νά ἀναλάβει ἕνα τέτοιον ἀγώνα. Ἄς προσευχόμεθα ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά γεμίσει τήν καρδιά μας. ΑΜΗΝ!

Αφιέρωμα στον Εθελοντισμό (Εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου) /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Τετάρτη, 18 Σεπτεμβρίου 2013

Αφιέρωμα στον Εθελοντισμό (Εκδήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου) /ΠΗΓΗ :ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Σχολές Γονέων Ιεράς Μητροπόλεως Χίου /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου 2013

Σχολές Γονέων Ιεράς Μητροπόλεως Χίου /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Ανακοίνωση Κουκουναρείου Πνευματικού Κέντρου Παναγίας Λατομιτίσσης /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου 2013

Ανακοίνωση Κουκουναρείου Πνευματικού Κέντρου Παναγίας Λατομιτίσσης /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν κ. Μάρκου πρός τούς ἐπιτυχόντες στίς Ἀνώτερες καί Ἀνώτατες Σχολές. /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Παρασκευή, 13 Σεπτεμβρίου 2013

Μήνυμα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οινουσσῶν κ. Μάρκου πρός τούς ἐπιτυχόντες στίς Ἀνώτερες καί Ἀνώτατες Σχολές. /ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΣΤΟΝ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ Ένας ευλογημένος χώρος προσευχής και πνευματικής καταφυγής για τον επιφανή Αθηναίο φιλόσοφο και απολογητή του 2ου μ.Χ. αιώνα /ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Πέμπτη, 12 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΣΤΟΝ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ Ένας ευλογημένος χώρος προσευχής και πνευματικής καταφυγής για τον επιφανή Αθηναίο φιλόσοφο και απολογητή του 2ου μ.Χ. αιώνα /ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ Ο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Κάθε χρόνο κατά τον ετήσιο εορτασμό της μνήμης του Αγίου Αριστείδου στις 13 Σεπτεμβρίου πολυάριθμοι πιστοί προσέρχονται στο σωζόμενο μέχρι σήμερα ιερό και κατανυκτικό σπήλαιο, το ευρισκόμενο στη νοτιοδυτική πλαγιά του ιστορικού λόφου του Λυκαβηττού πλησίον του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων, για να τιμήσουν και να πανηγυρίσουν την πανίερη μνήμη του διαπρεπούς αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και απολογητού, ο οποίος ήθλησε τον 2ο μ.Χ. αιώνα στην περιώνυμη πόλη των Αθηνών. Ο ευλογημένος αυτός χώρος του σπηλαίου, όπου κατ’ έτος στις 13 Σεπτεμβρίου εορτάζεται η μνήμη του ενδόξου Αθηναίου φιλοσόφου και μάρτυρος με Πανηγυρικό Εσπερινό την παραμονή της εορτής και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία την κυριώνυμο ημέρα εορτασμού της μνήμης του, είναι πλέον γνωστός στους επισκέπτες και προσκυνητές του χώρου με την προσωνυμία «Σπήλαιο του Αγίου Αριστείδη».

Στο σπήλαιο αυτό σύμφωνα με ευσεβή προφορική παράδοση ο Άγιος Αριστείδης προσερχόταν συχνά για να προσευχηθεί στον αρχηγό της πίστεώς μας, τον Ιησού Χριστό, και διά της χάριτός Του να ενισχυθεί πνευματικά και να συνεχίσει τον επίπονο αγώνα του για την υπεράσπιση της χριστιανικής πίστεως στην Αθήνα του 2ου μ.Χ. αιώνα με την ολιγάριθμη χριστιανική κοινότητα. Γι’ αυτό και το σπήλαιο αυτό αποτέλεσε το ασφαλές πνευματικό καταφύγιο και την αέναη πηγή δυνάμεως και χάριτος για τον ένδοξο Αθηναίο χριστιανό φιλόσοφο και απολογητή στις δύσκολες στιγμές του υπερασπιστικού του αγώνα υπέρ των διωκομένων χριστιανών. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι πλησίον του σωζομένου σπηλαίου του Αγίου Αριστείδου και του παρακειμένου Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων υπήρχε κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους μεγάλο νεκροταφείο, στο οποίο θάπτονταν και οι πρώτοι χριστιανοί της ολιγάριθμης χριστιανικής κοινότητος των Αθηνών. Το γεγονός αυτό, όπως και άλλες πολύτιμες ιστορικές πληροφορίες για την περιοχή του λόφου του Λυκαβηττού, καταγράφονται στο ενδιαφέρον πόνημα «Οι Άγιοι Ισίδωροι του Λυκαβηττού Αθηνών, Α΄ Έκδοσις, Αθήναι 1952», το οποίο συνέγραψε και επιμελήθηκε ο αείμνηστος διαπρεπής θεολόγος –συγγραφέας Χρήστος Μιχ. Ενισλείδης, ο οποίος μάλιστα υπήρξε γέννημα και θρέμμα της περιοχής του Λυκαβηττού. Στο γεγονός αυτό οφείλεται άλλωστε και η βαθιά του γνώση για την ιστορία και τη θρησκευτικότητα του ιστορικού αυτού λόφου των Αθηνών, ο οποίος αποκαλείτο από τον αρχαίο λεξικογράφο Ησύχιο ως «ὄρος ἐκβότανον καιί πλῆρες θάμνων», ενώ ήδη από τους αρχαίους χρόνους διέθετε πλούσια λατρευτική δραστηριότητα. 

 

Την ευσεβή προφορική παράδοση για το σωζόμενο μέχρι σήμερα στον ιστορικό λόφο του Λυκαβηττού σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου, μας διέσωσε ο αείμνηστος επιφανής Αθηναίος ζωγράφος Αριστείδης Περιστέρης, ο οποίος υπήρξε γόνος ευγενούς αθηναϊκής οικογένειας με μακρόχρονη καλλιτεχνική παράδοση. Ο διαπρεπής αυτός ζωγράφος, ο οποίος κατοικούσε στην περιοχή του Λυκαβηττού ήδη από την παιδική του ηλικία, πληροφορήθηκε την ύπαρξη του σπηλαίου από τον προσφιλή παππού του, τον Χρήστο Συράκο, ο οποίος υπήρξε και αυτός ένας φημισμένος ζωγράφος, αλλά παράλληλα είχε εντρυφήσει και στην ιστορία της πόλεως των Αθηνών. Γι’ αυτό και το σπήλαιο, όπου ο εξ Αθηνών διαπρεπής φιλόσοφος και ένδοξος μάρτυς του Χριστού Άγιος Αριστείδης κατέφευγε και προσευχόταν με ένθεο ζήλο στον ένα και αληθινό Θεό, γνώρισε ο ζωγράφος Αριστείδης Περιστέρης από τα πρώτα χρόνια της παιδικής του ηλικίας. Το γεγονός αυτό τον παρακίνησε στο να αγαπήσει ιδιαίτερα αυτόν τον χώρο και να τον θεωρεί ως κάτι το προσωπικό, δεδομένου ότι ο ομώνυμος και προστάτης του άγιος κατέφευγε εκεί και προσευχόταν. Έτσι το «Σπήλαιο του Αγίου Αριστείδη» αποτέλεσε για τον ζωγράφο Αριστείδη Περιστέρη το μόνιμο σημείο αναφοράς του, τη διαρκή ενασχόλησή του και το αγαπημένο του θέμα προς συζήτηση και περαιτέρω ιστορική διερεύνηση και μάλιστα από την πρώτη κιόλας χρονική στιγμή που το γνώρισε μέχρι και την 24η Μαΐου 2012, ημέρα κατά το έτος εκείνο της μεγάλης δεσποτικής εορτής της Αναλήψεως του Κυρίου μας, κατά την οποία ο Θεός τον κάλεσε κοντά Του. Γι’ αυτό και υπήρξε ο πρώτος, ο οποίος ενδιαφέρθηκε για τον καθαρισμό, τον ευπρεπισμό και τη διαμόρφωση του σπηλαίου σύμφωνα μάλιστα με τα παλαιοχριστιανικά πρότυπα, δεδομένου ότι ο Άγιος Αριστείδης ο φιλόσοφος και μάρτυς έζησε και μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού στο περιώνυμο «κλεινόν άστυ» των Αθηνών τον 2ο μ.Χ. αιώνα, αγωνιζόμενος με ένθερμο ζήλο για την εδραίωση και διάδοση της χριστιανικής πίστεως και την κατάρριψη της πολυθεϊστικής θρησκείας των ειδώλων. 

 

Στην είσοδο του σπηλαίου βρίσκεται κρεμασμένη αριστερά μία μικρή καμπάνα, την οποία είχε αγοράσει ο αείμνηστος Αριστείδης Περιστέρης και είχε μεταφέρει με θαυμαστό τρόπο από τον δρόμο στο σπήλαιο χάρη στη θαυματουργική δύναμη του Θεού και του προστάτου του, Αγίου Αριστείδου. Το υπερφυές αυτό γεγονός, όπως και όλα τα βιώματα και οι εμπειρίες του αναφορικά με το σπήλαιο, αλλά και το συνεχές ενδιαφέρον και η διαρκής ενασχόλησή του με αυτό, εξιστορούνται στη συγγραφείσα από τον ίδιο ενδιαφέρουσα ιστορική διήγηση «Ο Άγιος Αριστείδης & Εγώ», η οποία συνέβαλε στην καταγραφή νέων ιστορικών δεδομένων αναφορικά με τον λόφο του Λυκαβηττού και τον Άγιο Αριστείδη, αλλά και στην περαιτέρω μελέτη της εκκλησιαστικής ιστορίας των Αθηνών. Εντός του κατανυκτικού σπηλαίου υπάρχει ενδιαφέρουσα εικονογραφική παράσταση του Αγίου, την οποία φιλοτέχνησε ο αείμνηστος Αθηναίος ζωγράφος σε συνεργασία και με άλλον καλλιτέχνη, ενώ από τη Μπιενάλε της Βενετίας, τη φημισμένη αυτή διεθνή έκθεση σύγχρονης τέχνης, είχε αγοράσει ο Αριστείδης Περιστέρης φορητή εικόνα του Αγίου, την οποία και αφιέρωσε στο αγαπημένο του σπήλαιο, το γνωστό πλέον σήμερα ως «Σπήλαιο του Αγίου Αριστείδη». Τα τελευταία χρόνια έχουν καταβληθεί σημαντικές προσπάθειες για την περαιτέρω αναμόρφωση του ιερού και κατανυκτικού σπηλαίου, ώστε να γνωρίσουν οι φιλάγιοι κάτοικοι και επισκέπτες της αγιοτόκου πόλεως των Αθηνών τον ευλογημένο αυτόν τόπο, όπου κατέφευγε ο διαπρεπής Αθηναίος φιλόσοφος, απολογητής και μάρτυς του 2ου μ.Χ. αιώνα για να προσευχηθεί και να ενισχυθεί πνευματικά. 

Σημαντική είναι η ιστορική και πνευματική αξία του σπηλαίου, αφού χάρη στη διασωθείσα μέχρι σήμερα ευσεβή προφορική παράδοση για την πνευματική καταφυγή του Αγίου Αριστείδου σε σπήλαιο του ιστορικού λόφου του Λυκαβηττού, πληροφορείται τόσο ο μελετητής της εκκλησιαστικής ιστορίας και της τοπικής αγιολογίας της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών όσο και ο φιλίστορας και φιλάγιος επισκέπτης του Λυκαβηττού για μία άγνωστη, αλλά ενδιαφέρουσα πτυχή της επίγειας διαδρομής του ενδόξου Αθηναίου φιλοσόφου και απολογητού, του δι’ αγχόνης μαρτυρικώς τελειωθέντος στην περιώνυμη πόλη των Αθηνών τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Γι’ αυτό και κάθε φορά που επισκεπτόμεθα το σπήλαιο ως ταπεινοί προσκυνητές του χώρου, όπου διέλαμψε με τη φωταυγή του παρουσία ο Άγιος Αριστείδης, εμπνεόμεθα και ανεφοδιαζόμαστε πνευματικά, αναλογιζόμενοι το ακμαίο αγωνιστικό του φρόνημα και την ένθερμη πίστη του στον σταυρωθέντα και αναστάντα Κύριο ημών Ιησού Χριστό, ιδιαιτέρως δε στη σημερινή εποχή μας, κατά την οποία αποδυναμώνεται και περιθωριοποιείται η λατρεία του αληθινού Θεού και η κατά Χριστόν πνευματική πορεία. Ας επικαλεστούμε λοιπόν τις πρεσβείες του, ώστε με τον κατάλληλο πνευματικό αγώνα να αξιωθούμε και εμείς της πνευματικής εκείνης χαράς και της αιωνίου ζωής που απολαμβάνει μέσα στο πνευματικό στερέωμα της θριαμβεύουσας Εκκλησίας ο επιφανής αυτός Αθηναίος φιλόσοφος και πανεύφημος μάρτυς Χριστού. 

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος

Εκπαιδευτικός 

Βιβλιογραφία 

· Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., Ο Άγιος Αριστείδης, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, Α΄ Έκδοση, Αθήνα 2008.

· Περιστέρη Αριστείδου Σ., Ο Άγιος Αριστείδης κι Εγώ, syndesmosklchi. blogspot.gr 13-09-2012.

Εικόνες

[1] Σύμφωνα με τη διασωθείσα προφορική παράδοση ο Άγιος Αριστείδης κατέφευγε συχνά σε σπήλαιο του λόφου του Λυκαβηττού για να προσευχηθεί και να ενισχυθεί πνευματικά. Το σπήλαιο αυτό είναι σήμερα γνωστό με την προσωνυμία "Σπήλαιο του Αγίου Αριστείδη". 

[2] Άποψη του σπηλαίου του Αγίου Αριστείδου στον λόφο του Λυκαβηττού. Διακρίνεται το κωδωνοστάσιο του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου Λυκαβηττού.

[3] Άποψη από το εσωτερικό του ιερού σπηλαίου του Αγίου Αριστείδου, όπου ο ένδοξος Αθηναίος φιλόσοφος και απολογητής του 2ου μ. Χ. αιώνα προσερχόταν για να προσευχηθεί στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.

[4] Στιγμιότυπο από Αρτοκλασία σε πανήγυρη του Αγίου Αριστείδου στον ευλογημένο χώρο του σπηλαίου του Λυκαβηττού. Διακρίνεται ο Πρεσβύτερος π. Γεώργιος Κανάκης και ο αείμνηστος ζωγράφος Αριστείδης Περιστέρης, ο οποίος διέσωσε την προφορική παράδοση για το σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου και ενδιαφέρθηκε για τον ευπρεπισμό και τη διαμόρφωσή του.

[5] Ο αείμνηστος ζωγράφος Αριστείδης Περιστέρης με τον εκπαιδευτικό-συγγραφέα κ. Αριστείδη Θεοδωρόπουλο στον ευλογημένο χώρο του σπηλαίου του Αγίου Αριστείδου κατά την ημέρα της εορτής του Αγίου.

[6] Η ευρισκόμενη εντός του κατανυκτικού σπηλαίου φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου. Ιστορήθηκε από τον αείμνηστο ζωγράφο Αριστείδη Περιστέρη σε συνεργασία και με άλλον καλλιτέχνη.

[7] Η ανθοστόλιστη εικόνα του Αγίου Αριστείδου κατά την ημέρα της εορτής του Αγίου στον χώρο του ιερού σπηλαίου του Λυκαβηττού. Η εικόνα αφιερώθηκε στο σπήλαιο από τον αείμνηστο Αριστείδη Περιστέρη.

[8] Άποψη από το εσωτερικό του ιερού σπηλαίου του Αγίου Αριστείδου, όπως έχει διαμορφωθεί πρόσφατα.

[9] Ο αείμνηστος Αθηναίος ζωγράφος Αριστείδης Περιστέρης μπροστά από την είσοδο του ιστορικού σπηλαίου του Αγίου Αριστείδου κρατώντας την εικόνα του προστάτου του Αγίου. Αριστερά διακρίνεται η μικρή καμπάνα, την οποία ο αείμνηστος ζωγράφος είχε αγοράσει και είχε μεταφέρει θαυματουργικά στο σπήλαιο κατόπιν επεμβάσεως του Θεού και του προστάτου του Αγίου Αριστείδου.

[10] Στιγμιότυπο από πανήγυρη της 13ης Σεπτεμβρίου στο σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου. Προεξάρχει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός και διακρίνονται ο Διάκονος (νυν Αρχιμανδρίτης) π. Αθηναγόρας Σουπουρτζής, ο Πρεσβύτερος π. Γεώργιος Κανάκης και ο αείμνηστος ζωγράφος Αριστείδης Περιστέρης.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με την απαραίτητη προϋπόθεση της αναφοράς του συγγραφέα και του ιστολογίου πρώτης δημοσίευσης (Σύνδεσμος Κληρικών Χίου)

O ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ/ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ /ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Πέμπτη, 12 Σεπτεμβρίου 2013

O ΑΓΙΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ/ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ /ΠΗΓΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ  

Στις 13 Σεπτεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και γεραίρει τη μνήμη του Αγίου Αριστείδου, του επιφανούς και ευγλωττότατου αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και πανευφήμου μάρτυρος του Χριστού, ο οποίος έμεινε γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών.

Ο επιφανής αυτός χριστιανός φιλόσοφος, φλογερός απολογητής και ένδοξος μάρτυς του 2ου μ.Χ. αιώνα γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε κλασική φιλοσοφία στην περίφημη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μυήθηκε στην ευσέβεια και την πίστη στον ένα και αληθινό Θεό από τους φωτισμένους ιεράρχες της Αποστολικής Εκκλησίας των Αθηνών, Άγιο Ιερόθεο και Άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη, των οποίων υπήρξε μαθητής. Στη συνέχεια αναδείχθηκε ένθερμος υπερασπιστής του χριστιανισμού και των χριστιανών, αφού αγωνίσθηκε με το περίφημο απολογητικό του έργο σε μία ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη εποχή για την πορεία της Εκκλησίας. Παράλληλα κατόρθωσε να αποδείξει την ορθότητα και ανωτερότητα της χριστιανικής πίστεως μέσα από τις αλήθειες του Ευαγγελίου του Χριστού και το εξαίρετο ήθος των χριστιανών, ενώ στηλίτευσε την άδικη και σκληρή στάση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέναντι στους χριστιανούς. Η ακλόνητη όμως πίστη του στον Χριστό και ο αγώνας του υπέρ των διωκομένων χριστιανών και των αληθειών του χριστιανισμού δημιούργησαν έντονη δυσφορία και αγανάκτηση στον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό (117-138 μ.Χ.), ο οποίος αποφάσισε και τη δίωξή του. Μετέβη στη Ρώμη για να απολογηθεί, αλλά στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε να κηρύττει τον Χριστό παρά το πλήθος των βασανιστηρίων, στα οποία υποβλήθηκε. Στο τέλος της επίγειας δράσης του οδηγήθηκε στην αγορά των Αθηνών, όπου υπέστη τον δι’ αγχόνης μαρτυρικό θάνατο στις 13 Σεπτεμβρίου του 120 ή 134 μ.Χ., ημέρα κατά την οποία η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και εορτάζει την πάντιμη μνήμη του.

 

Η φλογερή πίστη και το αγωνιστικό φρόνημα του διαπρεπούς Αθηναίου φιλοσόφου και μάρτυρος του 2ου μ.Χ. αιώνα υμνούνται και γεραίρονται και μέσα από την Ασματική του Ακολουθία, την οποία εποίησε το 1990 ο Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας Δρ. Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας. Ο ίδιος χαρισματικός υμνογράφος εποίησε το 2006 Παρακλητικό Κανόνα και το 2009 Χαιρετιστηρίους Οίκους προς τιμήν του Αγίου. 

Πολλοί αγιογράφοι, με πρώτο τον κορυφαίο Φώτη Κόντογλου (1895-1965), έχουν ιστορήσει τη μορφή του Αγίου σε ναούς και μοναστήρια της πατρίδος μας. Περίτεχνη είναι και η διά χειρός Παναγιώτου Μαρκοπούλου φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου, η οποία φυλάσσεται στον ιστορικό και περικαλλή Ιερό Ναό της Κοιμήσεως Θεοτόκου Χρυσοσπηλαιωτίσσης οδού Αιόλου Αθηνών. Αντίγραφο της εικόνος κατέχει η οικογένεια του αειμνήστου Αθηναίου ζωγράφου Αριστείδου Περιστέρη, ο οποίος μας διέσωσε την ευσεβή προφορική παράδοση για το σωζόμενο μέχρι σήμερα σπήλαιο του Αγίου Αριστείδου στη νοτιοδυτική πλαγιά του ιστορικού λόφου του Λυκαβηττού των Αθηνών, όπου κατ’ έτος τιμάται πανηγυρικά η μνήμη του. 

Η διάδοση του ονόματος του Αγίου σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια συντέλεσε και στη διάδοση της τιμής του με την ανέγερση ιερών ναών επ’ ονόματί του σε διάφορες περιοχές της πατρίδος μας. Η τιμή του ενδόξου Αθηναίου Αγίου άρχισε το 1986 από την Κρήτη, όπου ο Άγιος Αριστείδης τιμάται σήμερα με τρεις ιερούς ναούς (Ζερβιανά Κισάμου, Ανώγεια Μυλοποτάμου, Στύλος Αποκορώνου). Στη συνέχεια η τιμή του εξαπλώθηκε στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα στη Σαντορίνη, όπου στις 11 Σεπτεμβρίου 1999 εγκαινιάσθηκε ο περικαλλής ιερός ναός του Αγίου στην περιοχή Έξω Κατοικιές των Φηρών, αλλά και στην Τήνο, όπου στις 12 Σεπτεμβρίου 2007 τελέσθηκαν τα θυρανοίξια του ιερού ναού του Αγίου στην περιοχή του χωριού Στενή και στις 11 Σεπτεμβρίου 2012 τα θυρανοίξια του ιερού ναού του Αγίου στην περιοχή Πανάχραντος Πόρτου. Αλλά η τιμή του Αγίου άρχισε σιγά σιγά να διαδίδεται και στην περιοχή της Ρούμελης, όπου ιεροί ναοί αφιερωμένοι στον Άγιο Αριστείδη έχουν ανεγερθεί στην πόλη του Καρπενησίου και στην Αρκίτσα Φθιώτιδος, ενώ ο Άγιος τιμάται και στην ενορία του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου στη συνοικία Γαρδικάκι των Τρικάλων.

Ο ιερός ναός του Αγίου Αριστείδου στην πόλη του Καρπενησίου αποτελεί ιδιοκτησία του ευσεβούς, φιλαγίου και εναρέτου Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αριστείδου Πεσλή, εφημερίου επί χρόνια στον ιερό ναό Γενεσίου Θεοτόκου Καρπενησίου και διατελέσαντος Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Καρπενησίου. Τα θυρανοίξια του περικαλλούς αυτού ιδιωτικού ναϋδρίου, το οποίο βρίσκεται πλησίον του Κολυμβητηρίου επί της οδού Λήμνου, τελέσθηκαν στις 12 Σεπτεμβρίου 2008, παραμονή της εορτής του Αγίου Αριστείδου, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καρπενησίου κ. Νικόλαο. Αξιόλογη είναι η φυλασσόμενη στον ναό φορητή εικόνα του Αγίου, η οποία φιλοτεχνήθηκε στην Ιερά Καλύβη των Θεοφιλαίων του Αγίου Όρους σύμφωνα με το γνωστό εικονογραφικό πρότυπο του Φωτίου Κόντογλου. Το επ’ ονόματι του Αγίου Αριστείδου περικαλλές ναΰδριο βυζαντινού ρυθμού μετά τρούλου, το οποίο κοσμεί την όμορφη πρωτεύουσα της ορεινής Ευρυτανίας, πανηγυρίζει κατ’ έτος στις 13 Σεπτεμβρίου επί τη μνήμη του Αγίου ενδόξου μάρτυρος Αριστείδου του φιλοσόφου και απολογητού, του εν Αθήναις αθλήσαντος κατά τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Έτσι η πανήγυρις του ιερού ναού του Αγίου εντάσσεται πλέον στο τοπικό εορτολόγιο της πόλεως Καρπενησίου του μηνός Σεπτεμβρίου μαζί με τις πανηγύρεις των ιερών ναών Γενεσίου Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου και Αγίου Ευσταθίου στις 20 Σεπτεμβρίου, αλλά και του πολιούχου και εφόρου της πόλεως, Αγίου νεομάρτυρος Νικολάου του Καρπενησιώτου στις 23 Σεπτεμβρίου.

Αριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος

Εκπαιδευτικός 

Βιβλιογραφία

· Θεοδωροπούλου Αριστείδου Γ., Ο Άγιος Αριστείδης, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος, Α΄ Έκδοση, Αθήνα 2008

Εικόνες

[1] Ο Άγιος ένδοξος μάρτυς Αριστείδης ο φιλόσοφος και απολογητής τιμάται με ομώνυμο Ιερό Ναό στο Καρπενήσι της ορεινής Ευρυτανίας.

[2] Η πόλη του Καρπενησίου κοσμείται με περικαλλές ναΰδριο επ' ονόματι του Αγίου ενδόξου μάρτυρος του Αριστείδου του φιλοσόφου.

[3] Το εσωτερικό του Ιερού Ναού του Αγίου Αριστείδου Καρπενησίου.

[4] Στις 12 Σεπτεμβρίου 2008 τελέσθηκαν από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καρπενησίου κ. Νικόλαο τα θυρανοίξια του Ιερού Ναού του Αγίου Αριστείδου στην πόλη του Καρπενησίου. Στη φωτογραφία διακρίνονται ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος και ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Αριστείδης Πεσλής, ο και κτήτωρ του Ιερού Ναού.

[5] Άποψη του Ιερού Ναού του Αγίου Αριστείδου στην πόλη του Καρπενησίου.

[6] Ο Ιερός Ναός του Αγίου Αριστείδου Καρπενησίου μέσα στην ομορφιά του χιονισμένου τοπίου.

[7] Φορητή εικόνα του Αγίου Αριστείδου στον ομώνυμο Ιερό Ναό του Καρπενησίου. Φιλοτεχνήθηκε σύμφωνα με το εικονογραφικό πρότυπο του Φώτη Κόντογλου στην Ιερά Καλύβη των Θεοφιλαίων του Αγίου Όρους.

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση με την απαραίτητη προϋπόθεση της αναφοράς του συγγραφέα και του ιστολογίου πρώτης δημοσίευσης (Σύνδεσμος Κληρικών Χίου)