Εάν θέλεις να δώσεις κάτι σε αυτόν που έχει ανάγκη, δώσε το με όμορφο πρόσωπο, και με λόγια καλά να παρηγορείς την θλίψη του Άγιος Ισαάκ ο Σύρος Εάν θέλεις να δώσεις κάτι σε αυτόν που έχει ανάγκη, δώσε το με όμορφο πρόσωπο, και με λόγια καλά να παρηγορείς την θλίψη του. Kαι αν πράξεις έτσι, νικάει η ομορφιά του προσώπου σου, αυτό που δίνεις, στην καρδία του, περισσότερο την ανάγκη του σώματος του, την ημέρα που θα ανοίξεις το στόμα σου να κατηγορήσεις κάποιον, θεώρησε τον εαυτό σου νεκρό εκείνη την ημέρα, και όλα σου τα έργα μάταια, και αν ακόμη σου φαίνεται, ότι ειλικρινά και προς οικοδομή σε παρακίνησε ο λογισμός σου να μιλήσεις, γιατί ποια η ανάγκη να καταστρέψει κάποιος το σπίτι του, και να διορθώσει το σπίτι του φίλου του;

Εάν θέλεις να δώσεις κάτι σε αυτόν που έχει ανάγκη, δώσε το με όμορφο πρόσωπο, και με λόγια καλά να παρηγορείς την θλίψη του

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Εάν θέλεις να δώσεις κάτι σε αυτόν που έχει ανάγκη, δώσε το με όμορφο πρόσωπο, και με λόγια καλά να παρηγορείς την θλίψη του. Kαι αν πράξεις έτσι, νικάει η ομορφιά του προσώπου σου, αυτό που δίνεις, στην καρδία του, περισσότερο την ανάγκη του σώματος του, την ημέρα που θα ανοίξεις το στόμα σου να κατηγορήσεις κάποιον, θεώρησε τον εαυτό σου νεκρό εκείνη την ημέρα, και όλα σου τα έργα μάταια, και αν ακόμη σου φαίνεται, ότι ειλικρινά και προς οικοδομή σε παρακίνησε ο λογισμός σου να μιλήσεις, γιατί ποια η ανάγκη να καταστρέψει κάποιος το σπίτι του, και να διορθώσει το σπίτι του φίλου του;
  Την ημέρα που θα λυπηθείς για κάποιον άνθρωπο, ο οποίος ασθενεί ψυχικά ή σωματικά, εκείνη την ημέρα…
… θεώρησε τον εαυτό σου μάρτυρα, και ότι έπαθες για τον Χριστό, και αξιώθηκες την ομολογία Του.

Καθότι και ο Χριστός για τους αμαρτωλούς πέθανε και όχι για τους δίκαιους. Σκέψου πόσο μεγάλη είναι αυτή αρετή, στ’ αλήθεια μεγάλη αρετή είναι να λυπάται κάποιος για τους κακούς, και να ευεργετεί τους αμαρτωλούς περισσότερο παρά τους δίκαιους· αυτό ο απόστολος Παύλος το αναφέρει ως άξιο θαυμασμού, εάν σε όλα σου τα έργα μπορέσεις να έχεις την συνείδησή σου καθαρή, μην φροντίσεις να εκτελέσεις άλλη αρετή.

Σε όλα σου τα έργα ας προηγηθεί η σωφροσύνη του σώματος σου και η καθαρότητα της συνείδησής σου, διότι χωρίς αυτά τα δύο κάθε άλλη αρετή θεωρείται μάταια για τον Θεό.

Να γνωρίζεις ότι κάθε έργο που κάνεις χωρίς σκέψη και εξέταση υπάρχει μάταιο, καθώς ο Θεός υπολογίζει την αρετή με την διάκριση και όχι με την αδιάκριτη ενέργεια.

---

Πηγή: Αγάπη εν Χριστώ

Προσευχή του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ στον Ιησού Χριστό Δέσποτα, Κύριε του ουρανού και της γης, Bασιλεύ των αιώνων, ευδόκησε να ανοιχθεί και για μένα η θύρα της μετανοίας, ώστε με πόνο καρδιάς να προσεύχομαι σ’ Εσένα τον μόνο αληθινό Θεό, τον πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, το φως του κόσμου. Δέξου, Πολυεύσπλαχνε, τη δέηση μου. Μη την απορρίψης.

Προσευχή του Αγίου Σεραφείμ του Σαρώφ στον Ιησού Χριστό

Δέσποτα, Κύριε του ουρανού και της γης, Bασιλεύ των αιώνων, ευδόκησε να ανοιχθεί και για μένα η θύρα της μετανοίας, ώστε με πόνο καρδιάς να προσεύχομαι σ’ Εσένα τον μόνο αληθινό Θεό, τον πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, το φως του κόσμου. Δέξου, Πολυεύσπλαχνε, τη δέηση μου. Μη την απορρίψης.

Συγχώρησε κάθε κακό πού έκανα νικημένος από την προαίρεση μου. Ζητώ ανάπαυσι και δεν τη βρίσκω, γιατί η συνείδησης με ελέγχει. Προσδοκώ ειρήνη, αλλά ειρήνη δεν έχω εξ αιτίας του πλήθους των ανομιών μου.

Άκουσε, Κύριε, μιά καρδιά πού Σε επικαλείται. Μη βλέπεις τα κακά μου έργα.

Επίβλεψε στην ασθένεια της ψυχής μου και σπεύσε να με θεραπεύσεις από τα βαριά μου τραύματα.

Δώσε μου καιρό μετανοίας με το έλεος της φιλανθρωπίας Σου.

Ελευθέρωσέ με από τα πάθη. Μη με κρίνεις σύμφωνα με τη δικαιοσύνη Σου. Μη μου ανταποδώσεις κατά τα έργα μου, για να μη χαθώ εντελώς.

Εισάκουσε με Κύριε, γιατί βρίσκομαι σε απόγνωση. Αφού έχασα κάθε ελπίδα και σκέψη για τη διόρθωση μου, προσπίπτω στους οικτιρμούς Σου. Ελέησε με τον ξεπεσμένο και κατάκριτο για τις αμαρτίες μου. Λυπήσου με, Δέσποτα, γιατί συνέχομαι από πλήθος ανομιών και μοιάζω αλυσοδεμένος μ΄ αυτές. Εσύ μόνο γνωρίζεις να ελευθερώνεις και να θεραπεύεις.

Γι’ αυτό σε όλες τις φοβερές μου αρρώστιες επικαλούμαι μόνο Εσένα, τον ιατρό των ασθενούντων, τον οδηγό των πλανωμένων, το φως των εσκοτισμένων, τον ελευθερωτή των αιχμαλώτων. Επικαλούμαι Εσένα, πού πάντοτε μακροθυμείς και συγκρατείς την οργή Σου και δίνεις στους αμαρτωλούς καιρό μετανοίας.

Καταύγασε, Δέσποτα, με το φως του προσώπου Σου εμένα τον αμαρτωλό, διότι είσαι ταχύς στο να ελεείς και βραδύς στο να τιμωρείς. Εσύ ο εύσπλαχνος άπλωσε το χέρι Σου και ανόρθωσέ με από την τάφρο των ανομιών μου. Εσύ δεν ευχαριστείσαι στην απώλεια του αμαρτωλού ούτε αποστρέφεις το πρόσωπό Σου από τον προσευχόμενο σ’ Εσένα με δάκρυα.

Άκουσε, Κύριε, τη φωνή του δούλου Σου πού Σε επικαλείται και φανέρωσε το φως Σου σ’ εμένα τον στερημένο το φως. Δώρισε μου τη χάρη Σου, γιατί εγώ δεν έχω άλλη ελπίδα και ελπίζω πάντοτε μόνο στη δική Σου βοήθεια και δύναμη.

«Στρέψον, Κύριε, τον κοπετόν μου εις χαράν εμοί, διάρρηξον τον σάκκον μου και περίζωσόν με ευφροσύνην» ( πρβλ. Ψαλμ. κθ’ 12 ). Ευδόκησε, ώστε να καταπαύσω από τα εσπερινά μου έργα και να βρω ορθρινή ανάπαυσι όπως οι εκλεκτοί Σου, Κύριε, από τούς οποίους «απέδρα οδύνη, λύπη καί στεναγμός». Κάνε νά ανοιχθεί για μένα η θύρα της βασιλείας Σου, ώστε να εισέλθω και να συγκαταριθμηθώ με τούς ευφραινομένους από το φως του προσώπου Σου και να κληρονομήσω την αιώνια ζωή.

Πηγή: Το σταυρουδάκι

Ιερός Ναός Αγ. Γεωργίου Πιτυούς εορτή 26-11-15 ΠΗΓΗ : simantrochios.gr

Ιερός Ναός Αγ. Γεωργίου Πιτυούς εορτή 26-11-15

ΠΗΓΗ : simantrochios.gr

ΠΗΓΗ : simantrochios.gr

Ευχή εις τό Άγιον Πνεύμα Σοί τω μόνω αγαθώ και παναγίω και ζωοποιώ Πνευματι προσπίπτω έγώ ό πάσης τιμωρίας ένοχος, και πάσης κολάσεως υπεύθυνος. Σέ τήν αίδιον και όντως ζωήν, τό αληθινόν και ανέσπερον φως, τόν Κύριόν μου και Θεόν, ικετεύω μή εις τέλος καταβολή με ό έξ εναντίας, άλλα συ βασίλευσον έν εμοί, ή παντοδύναμος και ανεκφώνητος δύναμις, (τό υπερπλήρες και απερίληπτον καί ανέκβατον κράτος, ή πάσα αγαθότης καί παντός αγαθού καί καλού αιτία. Τό ανακαινίζον πάσαν φύσιν της κτίσεως, έξ ου οι ασθενείς ισχυροί, παρ' ου ή αναγέννησις ημών καί ανάπλασις καί πάσα επίγνωσις. Παρ' ου τόν λυτρωτήν ημών καί Σωτήρα Κύριον οράν φωτιζόμεθα, δι' ού τά πάντα ζώσι καί διαμένουσι, ή άρρητος σοφία, ή υπέρ αίσθησιν γνώσις, ή απερινόητος έλλαμψις, ή πάσα ζωή, ή πάσα δύναμις, ή πάσα δόξα, ό πάντων προνοητής καί ελεήμων Θεός).

Ευχή εις τό Άγιον Πνεύμα

Σοί τω μόνω αγαθώ και παναγίω και ζωοποιώ Πνευματι προσπίπτω έγώ ό πάσης τιμωρίας ένοχος, και πάσης κολάσεως υπεύθυνος. Σέ τήν αίδιον και όντως ζωήν, τό αληθινόν και ανέσπερον φως, τόν Κύριόν μου και Θεόν, ικετεύω μή εις τέλος καταβολή με ό έξ εναντίας, άλλα συ βασίλευσον έν εμοί, ή παντοδύναμος και ανεκφώνητος δύναμις, (τό υπερπλήρες και απερίληπτον καί ανέκβατον κράτος, ή πάσα αγαθότης καί παντός αγαθού καί καλού αιτία. Τό ανακαινίζον πάσαν φύσιν της κτίσεως, έξ ου οι ασθενείς ισχυροί, παρ' ου ή αναγέννησις ημών καί ανάπλασις καί πάσα επίγνωσις. Παρ' ου τόν λυτρωτήν ημών καί Σωτήρα Κύριον οράν φωτιζόμεθα, δι' ού τά πάντα ζώσι καί διαμένουσι, ή άρρητος σοφία, ή υπέρ αίσθησιν γνώσις, ή απερινόητος έλλαμψις, ή πάσα ζωή, ή πάσα δύναμις, ή πάσα δόξα, ό πάντων προνοητής καί ελεήμων Θεός).

Καί όλον σοί γενέσθαι, καί ζην με του λοιπού κατά τό σόν ευδόκησον θέλημα ανέγειρόν μου τά μέλη ά κατέρραξεν η αμαρτία, φώτισόν μου τήν καρδίαν ήν εσκότισεν η πονηρά επιθυμία, καί τήν νεκρωθείσαν ψυχήν μου ταίς αμαρτίαις ανάστησον. Παύσόν μου των παθών τάς τρικυμίας, ελέησόν μου τήν πενίαν καί συνέτισαν μου τήν αναισθησίαν, ρύσαί με από παντός πολέμου ένδοθεν ή έξωθεν επισυνιστώτός μοι, ρύσαί με άπό παντός έργου πονηρού, καί συγχώρησον πάντα τά της εμής παρανομίας πλημμελήματα, και ένθου έν εμοί τήν σήν τελείαν άγάπην.

Έγγραψον το όνομα του δούλου σου έν βίβλω ζωής, και χάρισαί μοι τέλος αγαθόν, όπως αράμενος νίκος κατά του διαβόλου, προσκυνήσω ανεπαισχύντως ενώπιον του θρόνου της βασιλείας σου. Γενέσθω σοι η καρδία μου, Δέσποτα, γή αγαθή, δεχόμενη σπόρον καλόν, και δροσίσαι η χάρις σου είς αυτήν δρόσον ζωής αιωνίου, θερίσαι δέ η χάρις σου έξ αυτής δράγμα καλόν, προσκύνησιν μετά κατανύξεως, εγκράτειαν, αγρυπνίαν, δάκρυα. Επίστρεψον, ψυχή μου, είς τήν ανάπαυσίν σου τη νηστεία, επίστρεψον, ψυχή μου, είς τήν μάνδραν του παραδείσου τη κακοπαθεία και θλίψει.

Ευρεθείη ή ψυχή μου, Κύριε, έν τω φωτί σου εκείνω τω ανεκλαλήτω μετά του χορού των αγίων σου.

Ναί, Δέσποτα των απάντων, ακατάληπτε και ακατανόητε, επάκουσόν μου του αχρείου και αναξίου δούλου σου, ευόδωσόν με διελθείν και διανύσαι τήν στενήν και τεθλιμμένην οδόν, Ίνα αξιωθώ τυχείν των επαγγελιών σου, και κράζω έν τρυφή παραδείσου.

Δόξα Πατρί αθανάτω, καί Υίώ αθανάτω καί Πνεύματι αγίω αθανάτω, μεγαλοπρέπεια, προσκύνησις, είς τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. χαρᾶς. Νά Τοῦ πεῖ τό ὁλόθερμο «εὐχαριστῶ» της γιά τόν «ἄγγελο», τόν Πνευματικό της, πού ἀποκύλισε τόν λίθο ἀπʼ τήν ψυχή της. Νά Τοῦ πεῖ τό πηγαῖο «εὐχαριστῶ» της, γιατί στόν ὠκεανό τῆς ἀγάπης Του ἔσβησε ἡ φωτιά πού ἔφερνε ἀσφυξία στήν ψυχή της.

Πηγή: Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 29 Νο­εμ­βρί­ου 2015 ICXCNIKA Ἀ­ριθ­μὸς 48 Κυ­ρια­κή κστ΄ Ἐ­πι­στο­λῶν 29 Νο­εμ­βρί­ου 2015 (Ἐ­φεσ. ε΄ 8-19) «Καὶ μὴ συγ­κοι­νω­νεῖ­τε τοῖς ἔρ­γοι­ς τοῖς ἀ­κάρ­ποις τοῦ σκό­τους, μᾶλ­λον δὲ καὶ ἐ­λέγ­χε­τε»

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ 29 Νο­εμ­βρί­ου 2015

  

Ἀ­ριθ­μὸς 48

Κυ­ρια­κή κστ΄ Ἐ­πι­στο­λῶν

29 Νο­εμ­βρί­ου 2015

(Ἐ­φεσ. ε΄ 8-19)

  «Καὶ μὴ συγ­κοι­νω­νεῖ­τε τοῖς ἔρ­γοι­ς τοῖς ἀ­κάρ­ποις τοῦ σκό­τους, μᾶλ­λον δὲ καὶ ἐ­λέγ­χε­τε» 

  

«Καί νά μή συμ­με­τέ­χε­τε στά ἔρ­γα τοῦ σκό­τους πού εἶ­ναι ἄ­καρ­πα καί ἐ­πι­βλα­βῆ. Οὔ­τε κἄν νά τά ἀ­νέ­χε­σθε, ἀλ­λά μᾶλ­λον νά τά ἐ­λέγ­χε­τε καί νά τά πα­ρου­σι­ά­ζε­τε στά μά­τια ὅ­λων ἐ­πι­βλα­βῆ καί ὀ­λέ­θρια», μᾶς δι­α­κη­ρύτ­τει ὁ Ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος, ἀ­δελ­φοί μου, μέ­σῳ τῶν χρι­στια­νῶν τῆς Ἐ­φέ­σου. Ἡ Ἔ­φε­σος ἦ­ταν μί­α ἀ­πό τίς πιό με­γά­λες πό­λεις τῆς Μι­κρᾶς Ἀ­ςί­ας, κον­τά στή θά­λασ­σα καί γι’ αὐ­τό εἶ­χε με­γά­λη ἐμ­πο­ρι­κή κί­νη­ση. Πλού­σια πό­λη καί ὅ­που πλοῦ­τος ἐ­κεῖ καί δι­α­φθο­ρά. Τα­βέρ­νες, κρα­σί, γυ­ναῖ­κες, γλέν­τια, ἀ­σω­τί­α. Ἡ εἰ­δω­λο­λα­τρί­α ἐ­νί­σχυ­ε αὐ­τή τήν ἀ­σω­τί­α τῶν κα­τοί­κων. Ἀ­φοῦ οἱ θε­οί πού πί­στευ­αν ἔ­κλε­βαν, με­θοῦ­σαν καί σκό­τω­ναν, φαν­τα­σθεῖ­τε τί ἔ­κα­ναν οἱ ἄν­θρω­ποι. Ὅ­λοι ζοῦ­σαν στό σκο­τά­δι.

Ἀλ­λά ὁ Θε­ός, πού θέ­λει ὅ­λοι οἱ ἄν­θρω­ποι νά πι­στέ­ψουν καί νά σω­θοῦν, ἔ­στει­λε τόν Ἀ­πό­στο­λο Παῦ­λο. Τά θεῖ­α λό­για του πού ἦ­ταν σάν τό φῶς τοῦ ἥ­λιου δι­έ­λυ­σαν τά σκο­τά­δια τῆς εἰ­δω­λο­λα­τρί­ας. Ἄν­θρω­ποι πού πρίν ἔρ­θει ὁ Παῦ­λος ζοῦ­σαν τήν πιό δι­ε­φθαρ­μέ­νη ζω­ή, ὅ­ταν ἄ­κου­σαν τό κή­ρυγ­μα αἰ­σθάν­θη­καν κά­τι με­γά­λο στήν καρ­διά τους. Ἄ­νοι­ξαν τά μά­τια τῆς ψυ­χῆς καί εἶ­δαν τό ἀ­λη­θι­νό φῶς τοῦ Χρι­στοῦ, πί­στε­ψαν, με­τά­νι­ω­σαν, ἔ­κλα­ψαν γιά τά ἁ­μαρ­τή­μα­τά τους, μί­ση­σαν τό σα­τα­νᾶ καί τά πο­νη­ρά ἔρ­γα του, βα­πτί­σθη­καν κι ἔ­γι­ναν Χρι­στια­νοί. Καί συμ­πο­λί­τες τους, πού ἔ­βλε­παν τή ζω­ή τους καί τούς θαύ­μα­ζαν, πα­ρα­κι­νοῦν­ταν καί πί­στευ­αν στό Χρι­στό.

Ἀλ­λά ὑ­πῆρ­χαν καί ἄν­θρω­ποι κα­κοί καί δι­ε­στραμ­μέ­νοι πού δέν ἔ­βλε­παν μέ κα­λό μά­τι αὐ­τή τήν ἀλ­λα­γή. Μι­σοῦ­σαν τό φῶς τοῦ Χρι­στοῦ, για­τί ἔ­χα­ναν πε­λά­τες. Ἡ εἰ­δω­λο­λα­τρί­α γι’ αὐ­τούς ἦ­ταν ἐμ­πό­ριο. Ἔ­φτια­χναν μι­κρά καί με­γά­λα ἀ­γάλ­μα­τα πού τά που­λοῦ­σαν. Δι­α­τη­ροῦ­σαν τα­βέρ­νες μέ ἄ­φθο­νο κρα­σί, σπί­τια μέ­σα στά ὁ­ποῖ­α ἐρ­γα­ζό­ταν ἡ ἁ­μαρ­τί­α. Ὅ­λο αὐ­τό τό ἐμ­πό­ριο κιν­δύ­νευ­ε νά χα­θεῖ ἄν οἱ κά­τοι­κοι τῆς Ἐ­φέ­σου γί­νον­ταν Χρι­στια­νοί. Μί­ση­σαν τόν Παῦ­λο καί τόν θε­ώ­ρη­σαν ἐ­πι­κίν­δυ­νο ἐ­χθρό τους. Θά τόν σκό­τω­ναν ἄν ὁ Θε­ός δέν τόν προ­στά­τευ­ε ἀ­πό τή μα­νί­α τους.

Ὁ Παῦ­λος ἔ­φυ­γε ἀ­πό τήν Ἔ­φε­σο καί πῆ­γε σ’ ἄλ­λα μέ­ρη. Ἤ­ξε­ρε πώς οἱ Χρι­στια­νοί ἔ­πρε­πε νά στη­ρι­χθοῦν στήν πί­στη γιά νά μή νι­κη­θοῦν ἀ­πό τούς ὑ­πό­λοι­πους εἰ­δω­λο­λά­τρες, συγ­γε­νεῖς, φί­λους καί γνω­στούς, πού θά προ­σπα­θοῦ­σαν νά τούς τρα­βή­ξουν στήν πα­λιά θρη­σκεί­α. Ὁ δι­ά­βο­λος ἀρ­χί­ζει ἀ­πό τά μι­κρά δῆ­θεν καί ἀ­θῶ­α, γιά νά κα­τα­λή­ξει στά με­γά­λα ἁ­μαρ­τή­μα­τα. «Ἔ­λα κα­η­μέ­νε, ἕ­να πο­τη­ρά­κι κρα­σί θά πι­οῦ­με, δέ χά­θη­κε ὁ κό­σμος»! Ναὶ, ἀλ­λά ἐ­άν τὸ ἕ­να πο­τη­ρά­κι γί­νουν δύ­ο, τά δύ­ο τέσ­σε­ρα, ἡ κα­τά­λη­ξη θὰ εἶ­ναι ἕ­νας ἀλ­κο­ο­λι­κός μέ­θυ­σος πού δέ θά μπο­ρεῖ νά ξε­φύ­γει ἀ­π’ τό πο­τή­ρι τό κρα­σί, τό οὖ­ζο, τό ἀλ­κο­όλ.

Ὁ Ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος συ­νι­στᾶ σέ ὅ­λους μας νά μήν ἔ­χου­με φι­λί­ες μέ ἀν­θρώ­πους πού ζοῦν μέ­σα στήν αἰ­σχρή ζω­ή. Πο­τέ νά μήν δι­και­ο­λο­γοῦ­με τά πο­νη­ρά τους ἔρ­γα. Μέ τά λό­για μας καί τό πα­ρά­δειγ­μά μας νά τούς ἐ­λέγ­χου­με μή­πως με­τα­νι­ώ­σουν κι αὐ­τοί καί ἐ­πι­στρέ­ψουν. Ὁ ἔ­λεγ­χος πού θά κά­νουν οἱ Χρι­στια­νοί, πάν­το­τε μέ ἀ­γά­πη καί συγ­κα­τά­βα­ση, θά ξε­σκε­πά­σει ὅ­λη τή δι­α­φθο­ρά τους κι ὅ­σοι ἀ­π’ αὐ­τούς εἶ­ναι κα­λο­προ­αί­ρε­τοι μπο­ροῦν νά με­τα­νο­ή­σουν καί νά σω­θοῦν. Ὁ ἔ­λεγ­χος θά εἶ­ναι σάν τό φάρ­μα­κο, πού εἶ­ναι πι­κρό καί δυ­σά­ρε­στο καί δέ θέ­λει νά τό πά­ρει ὁ ἄρ­ρω­στος. Κι ὅ­μως τό πι­κρό αὐ­τό φάρ­μα­κο θά εἶ­ναι ἡ σω­τη­ρί­α του.

Χω­ρίς δι­δα­σκα­λί­α, χω­ρίς ἔ­λεγ­χο τῆς κα­κί­ας καί τῆς δι­α­φθο­ρᾶς οἱ κοι­νω­νί­ες θά σα­πί­σουν καί θά κα­τα­στρα­φοῦν. Ἀλ­λοί­μο­νο στίς κοι­νω­νί­ες πού μι­σοῦν τόν ἔ­λεγ­χο καί κα­τα­δι­ώ­κουν τούς ἀν­θρώ­πους ἐ­κεί­νους πού κη­ρύτ­τουν καί γρά­φουν τήν ἀ­λή­θεια. «Καὶ μὴ με­θύ­σκε­σθε οἴ­νῳ ἐ­ν ᾧ ἐ­στὶ ἀ­σω­τί­α», γρά­φει στούς Ἐ­φε­σί­ους. Κά­θε βρά­δυ ἔ­βλε­πε ἀν­θρώ­πους πολ­λούς νά εἶ­ναι με­θυ­σμέ­νοι, νά μήν ξέ­ρουν τί λέ­νε καί τί κά­νουν, νά γυ­ρί­ζουν στά σπί­τια τους καί νά βα­σα­νί­ζουν τίς γυ­ναῖ­κες καί τά παι­διά τους. Μα­κριά ἀ­πό τήν ἁ­μαρ­τί­α τῆς μέ­θης. Εἰ­δω­λο­λά­τρης καί μέ­θυ­σος ται­ριά­ζει. Χρι­στια­νός καί μέ­θυ­σος δέν ται­ριά­ζει. Τό ἀλ­κο­όλ κα­τα­στρέ­φει τήν ὑ­γεί­α, πο­τί­ζει ὅ­λο τό σῶ­μα μέ δη­λη­τή­ριο, σκο­τώ­νει τόν ἄν­θρω­πο.

Ἀ­δελ­φοί μου, ὅ­ταν ἐ­μεῖς οἱ Χρι­στια­νοί δέν δι­δά­σκου­με καί δέν ἐ­λέγ­χου­με μέ λό­για καί προ­πάν­των μέ τή ζω­ή μας, τό κα­κό αὐ­τό μέ τήν ἔ­νο­χη σι­ω­πή μας ἐ­ξα­πλώ­νε­ται. Εἴ­θε ὁ Θε­ός, διά πρε­σβει­ῶν τῆς Θε­ο­τό­κου καί ὅ­λων τῶν Ἁ­γί­ων, νά φω­τί­σει καί νά δυ­να­μώ­σει κλη­ρι­κούς καί λα­ϊ­κούς, ὥ­στε νά ἀ­κου­σθεῖ καί πά­λι στόν τό­πο μας ἡ σάλ­πιγ­γα τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου, τό κή­ρυγ­μα τῆς με­τα­νοί­ας, γιά νά ἀ­ξι­ω­θοῦ­με νά γί­νου­με πο­λί­τες τοῦ Πα­ρα­δεί­σου. Ἀ­μήν.

ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ 

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΠΟ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ 25-11-2015 ΠΗΓΗ simantrochios.gr

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ  ΑΠΟ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ 25-11-2015

ΠΗΓΗ  simantrochios.gr

Αγία Αικατερίνη Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος· Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία! Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην. Βιογραφία Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Αγία Αικατερίνη

Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος·

Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία!

Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην.

Βιογραφία
Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Όταν επί Μαξεντίου (υιός του Mαξιμιανού) διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη.

Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Τελικά αποκεφαλίσθηκε, ύστερα από διαταγή του έπαρχου.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'.
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν πανεύφημον νύμφην Χριστοῦ ὑμνήσωμεν, Αἰκατερίναν τὴν θείαν καὶ πολιοῦχον Σινᾶ, τὴν βοήθειαν ἡμῶν καὶ ἀντίληψιν· ὅτι ἐφίμωσε λαμπρῶς, τοὺς κομψοὺς τῶν ἀσεβῶν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει, καὶ νῦν ὡς Μάρτυς στεφθεῖσα, αἰτεῖται πᾶσι τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν σοφίαν ἄνωθεν, κομισαμένη τοῦ λόγου, τῶν ῥητόρων ἤλεγξας, τὰς φληναφίας εὐτόνως· κάλλεσι, τῆς παρθενίας ὡραϊσμένη, αἵμασι, τῆς μαρτυρίας πεποικιλμένη· διὰ τοῦτό σε ὡς νύμφην, Αἰκατερίνα Χριστὸς προσήκατο.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος β'. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Χορείαν σεπτήν, ἐνθέως φιλομάρτυρες, ἐγείρατε νῦν, γεραίροντες τὴν πάνσοφον, Αἰκατερίναν· αὕτη γάρ, ἐν σταδίῳ τὸν Χριστὸν ἐκήρυξε, καὶ τὸν ὄφιν ἐπάτησε, ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα.

Κάθισμα
Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Μολοῦσα εὐθαρσῶς, πρὸς ἀγῶνας τρισμάκαρ, ἀνδρείως τὸν Χριστόν, ὡμολόγησας Μάρτυς, καὶ τύραννον ἤλεγξας, δυσσεβῆ καὶ παράφρονα, καὶ κατῄσχυνας, ῥητορευόντων τὰ στίφη, καὶ ἀνέδραμες, εἰς οὐρανίους σκηνώσεις· διὸ σε δοξάζομεν.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ.
Ἡ παρθένος καὶ σεμνή, Αἰκατερῖνα ἡ σοφή, τῇ δυνάμει τοῦ Χριστοῦ, ἐπιρρωσθεῖσα ἀληθῶς, ἀγαλλομένη εἰσέρχεται ἐν σταδίῳ, καὶ τύραννον ὠμόν, καταβαλοῦσα στερρῶς, καὶ πᾶσαν τὴν πληθύν, τῶν δυσσεβούντων ἐχθρῶν, μετ' εὐφροσύνης ἔψαλλεν, ἀκαταπαύστως μεγάλῃ φωνῇ· Χριστέ μου δόξα, Σωτὴρ καὶ ῥύστα, σὺ οὖν δέξαι τὸ πνεῦμά μου.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'. Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς.
Ἀλεξανδρέων ἡ λαμπρὰ καὶ θεία πόλις, ἐπὶ τῇ μνήμῃ σου σεμνὴ πανηγυρίζει, καὶ γεραίρει τοὺς ἄθλους σου Αἰκατερῖνα οὓς ἔτλης γενναιοφρόνως ὑπὲρ Χριστοῦ· καὶ μέγα βρενθυομένη σοι ἐκβοᾷ· Ὦ Παρθένε πολύαθλε, εἰς οὐρανίους σκηνάς, συνοῦσα νῦν τῷ Κτίστῃ σου, χαῖρε Μάρτυς πανθαύμαστε.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τὴν σοφίαν τὴν ὄντως ἐξ Οὐρανοῦ, διὰ στόματος Μάρτυς τοῦ Μιχαήλ, λαβοῦσα πανεύφημε, καὶ ἐν ἄθλοις ἀήττητε, τῇ μὲν σοφίᾳ τῇ ἔξω, τοὺς Ῥήτορας ἔπτηξας, τῇ δὲ σοφίᾳ τῇ θείᾳ, τὴν πλάνην ἐμείωσας· ὅθεν καθορῶν σου, τὸν ἀγῶνα ὁ Κτίστης, παρέστη ἐνισχύων σε. Δεῦρο λέγων ἀνάβηθι· οἱ θησαυροὶ γὰρ σε μένουσι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Τὴν ἐκ Θεοῦ σοφίαν λαβοῦσα παιδόθεν ἡ Μάρτυς, καὶ τὴν ἔξω καλῶς σοφίαν πᾶσαν μεμάθηκε, γνοῦσα δὲ ἐκ ταύτης τὴν τῶν στοιχείων κίνησίν τε καὶ ποίησιν κατὰ λόγον, καὶ τὸν αὐτὰ ἐξ ἀρχῆς διὰ λόγου ποιήσαντα, αὐτῷ τὴν εὐχαριστίαν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ προσέφερε· τὰ δὲ εἴδωλα καθεῖλε, καὶ τοὺς ταῦτα ἀφρόνως λατρεύοντας, Ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα.

Μεγαλυνάριον
Νύμφη τοῦ Σωτῆρος πανευκλεής, αἴγλῃ παρθενίας,καὶ σοφίας τῇ καλλονῇ, καὶ μαρτύρων ἄθλοις, λαμπρῶς πεποικιλμένη,Αἰκατερίνα ὤφθης ὡς καλλιπάρθενος.

---

Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Αγία Αικατερίνη Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος· Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία! Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην. Βιογραφία Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Αγία Αικατερίνη

Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος·

Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία!

Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην.

Βιογραφία
Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Όταν επί Μαξεντίου (υιός του Mαξιμιανού) διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη.

Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Τελικά αποκεφαλίσθηκε, ύστερα από διαταγή του έπαρχου.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'.
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὴν πανεύφημον νύμφην Χριστοῦ ὑμνήσωμεν, Αἰκατερίναν τὴν θείαν καὶ πολιοῦχον Σινᾶ, τὴν βοήθειαν ἡμῶν καὶ ἀντίληψιν· ὅτι ἐφίμωσε λαμπρῶς, τοὺς κομψοὺς τῶν ἀσεβῶν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει, καὶ νῦν ὡς Μάρτυς στεφθεῖσα, αἰτεῖται πᾶσι τὸ μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν σοφίαν ἄνωθεν, κομισαμένη τοῦ λόγου, τῶν ῥητόρων ἤλεγξας, τὰς φληναφίας εὐτόνως· κάλλεσι, τῆς παρθενίας ὡραϊσμένη, αἵμασι, τῆς μαρτυρίας πεποικιλμένη· διὰ τοῦτό σε ὡς νύμφην, Αἰκατερίνα Χριστὸς προσήκατο.

Ἕτερον Κοντάκιον
Ἦχος β'. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Χορείαν σεπτήν, ἐνθέως φιλομάρτυρες, ἐγείρατε νῦν, γεραίροντες τὴν πάνσοφον, Αἰκατερίναν· αὕτη γάρ, ἐν σταδίῳ τὸν Χριστὸν ἐκήρυξε, καὶ τὸν ὄφιν ἐπάτησε, ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα.

Κάθισμα
Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Μολοῦσα εὐθαρσῶς, πρὸς ἀγῶνας τρισμάκαρ, ἀνδρείως τὸν Χριστόν, ὡμολόγησας Μάρτυς, καὶ τύραννον ἤλεγξας, δυσσεβῆ καὶ παράφρονα, καὶ κατῄσχυνας, ῥητορευόντων τὰ στίφη, καὶ ἀνέδραμες, εἰς οὐρανίους σκηνώσεις· διὸ σε δοξάζομεν.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ'. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ.
Ἡ παρθένος καὶ σεμνή, Αἰκατερῖνα ἡ σοφή, τῇ δυνάμει τοῦ Χριστοῦ, ἐπιρρωσθεῖσα ἀληθῶς, ἀγαλλομένη εἰσέρχεται ἐν σταδίῳ, καὶ τύραννον ὠμόν, καταβαλοῦσα στερρῶς, καὶ πᾶσαν τὴν πληθύν, τῶν δυσσεβούντων ἐχθρῶν, μετ' εὐφροσύνης ἔψαλλεν, ἀκαταπαύστως μεγάλῃ φωνῇ· Χριστέ μου δόξα, Σωτὴρ καὶ ῥύστα, σὺ οὖν δέξαι τὸ πνεῦμά μου.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'. Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς.
Ἀλεξανδρέων ἡ λαμπρὰ καὶ θεία πόλις, ἐπὶ τῇ μνήμῃ σου σεμνὴ πανηγυρίζει, καὶ γεραίρει τοὺς ἄθλους σου Αἰκατερῖνα οὓς ἔτλης γενναιοφρόνως ὑπὲρ Χριστοῦ· καὶ μέγα βρενθυομένη σοι ἐκβοᾷ· Ὦ Παρθένε πολύαθλε, εἰς οὐρανίους σκηνάς, συνοῦσα νῦν τῷ Κτίστῃ σου, χαῖρε Μάρτυς πανθαύμαστε.

Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Τὴν σοφίαν τὴν ὄντως ἐξ Οὐρανοῦ, διὰ στόματος Μάρτυς τοῦ Μιχαήλ, λαβοῦσα πανεύφημε, καὶ ἐν ἄθλοις ἀήττητε, τῇ μὲν σοφίᾳ τῇ ἔξω, τοὺς Ῥήτορας ἔπτηξας, τῇ δὲ σοφίᾳ τῇ θείᾳ, τὴν πλάνην ἐμείωσας· ὅθεν καθορῶν σου, τὸν ἀγῶνα ὁ Κτίστης, παρέστη ἐνισχύων σε. Δεῦρο λέγων ἀνάβηθι· οἱ θησαυροὶ γὰρ σε μένουσι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Τὴν ἐκ Θεοῦ σοφίαν λαβοῦσα παιδόθεν ἡ Μάρτυς, καὶ τὴν ἔξω καλῶς σοφίαν πᾶσαν μεμάθηκε, γνοῦσα δὲ ἐκ ταύτης τὴν τῶν στοιχείων κίνησίν τε καὶ ποίησιν κατὰ λόγον, καὶ τὸν αὐτὰ ἐξ ἀρχῆς διὰ λόγου ποιήσαντα, αὐτῷ τὴν εὐχαριστίαν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρᾳ προσέφερε· τὰ δὲ εἴδωλα καθεῖλε, καὶ τοὺς ταῦτα ἀφρόνως λατρεύοντας, Ῥητόρων τὴν γνῶσιν καταπτύσασα.

Μεγαλυνάριον
Νύμφη τοῦ Σωτῆρος πανευκλεής, αἴγλῃ παρθενίας,καὶ σοφίας τῇ καλλονῇ, καὶ μαρτύρων ἄθλοις, λαμπρῶς πεποικιλμένη,Αἰκατερίνα ὤφθης ὡς καλλιπάρθενος.

---

Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής

Αγ. Αικατερινη Παραμονή 24-1-15 Το φωτογραφικό υλικό είναι του κ. Γιάννη Μαρουκάκη. ΠΗΓΗ simantrochios.gr

Αγ. Αικατερινη Παραμονή 24-1-15

Το φωτογραφικό υλικό είναι του κ. Γιάννη Μαρουκάκη.

ΠΗΓΗ  simantrochios.gr

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2345/1086/ 23ῃ Νοεμβρίου 2015 (Πρόγραμμα Ι. Δωδεκαημέρου) Ἐν Χίῳ τῇ 23ῃ Νοεμβρίου 2015 Μνήμη Ἀμφιλοχίου ἐπισκόπου Ἰκονίου Ἀριθμ. Πρωτ. 2345 Διεκπ. 1086 ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Πρός Τόν Ἱερόν Κλῆρον τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Διά τοῦ παρόντος, γνωρίζομεν ὑμῖν, ὅτι αἱ ὧραι ἐνάρξεως τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ Ἱεροῦ Δωδεκαημέρου, ὁρίζονται ὡς κατωτέρω: 24.12.2015 Ἡμέρα Πέμπτη, ὥρα 6.00΄ π.μ., ὁ Ὄρθρος, αἱ Μεγάλαι Ὧραι τῶν Χριστουγέννων, ὁ Μ. Ἑσπερινός καί ἐν συνεχείᾳ ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2345/1086/ 23ῃ Νοεμβρίου 2015 (Πρόγραμμα Ι. Δωδεκαημέρου)

  

 Ἐν Χίῳ τῇ 23ῃ Νοεμβρίου 2015

 Μνήμη Ἀμφιλοχίου ἐπισκόπου Ἰκονίου 

Ἀριθμ. Πρωτ. 2345 
 Διεκπ. 1086

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον
τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Διά τοῦ παρόντος, γνωρίζομεν ὑμῖν, ὅτι αἱ ὧραι ἐνάρξεως τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τοῦ Ἱεροῦ Δωδεκαημέρου, ὁρίζονται ὡς κατωτέρω:
24.12.2015 Ἡμέρα Πέμπτη, ὥρα 6.00΄ π.μ., ὁ Ὄρθρος, αἱ Μεγάλαι Ὧραι τῶν Χριστουγέννων, ὁ Μ. Ἑσπερινός καί ἐν συνεχείᾳ ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.
24.12.2015 Ὥρα 5.30΄ μ. μ. ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ,
εἰς τόν Ἱ. Μητροπολιτικόν Ναόν Χίου.
25.12.2015 Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ἡμέρα Παρασκευή, ὥρα 5.00΄ π.μ.
Τό Μεσονυκτικόν, ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου.
(Ὥρα λήξεως 8.45΄ π. μ. )
26.12.2015 Ἡ Σύναξις τῆς Θεοτόκου
Ἡμέρα Σάββατον, ὥρα 7.00΄ π. μ. Ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία.
1. 1. 2016 Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ.
Ἡμέρα Παρασκευή, ὥρα 7.00΄ π. μ. Ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.
Ὥρα 10,30΄ π. μ. Ἐπίσημος Ἀρχιερατική Δοξολογία εἰς τόν Ἱ. Μητροπολιτικόν Ναόν,
ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ Νέου Ἔτους.
5. 1. 2016 ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ.
Ἡμέρα Τρίτη, ὥρα 5.30΄ π.μ. Ὁ Ὄρθρος, αἱ Μεγάλαι Ὧραι, ὁ Μ. Ἑσπερινός, ἡ Θ. Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καί ὁ Μ. Ἁγιασμός τῶν Θεοφανείων.
(Ἡ ἀκολουθία δέν θά λήξῃ πρό τῆς 9ης πρωϊνῆς).
6. 1. 2016 ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ἡμέρα Τετάρτη, ὥρα 7.00΄ π. μ. Ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου μετά Μεγάλου Ἁγιασμοῦ.
Ὁ Σεβασμιώτατος θά τελέσῃ τόν Μ. Ἑσπερινόν τῶν Χριστουγέννων εἰς τόν Ἱ. Μητροπολιτικόν Ναόν Χίου τήν 24ην Δεκεμβρίου 2015 καί ὥραν 5,30 μ.μ. καί θά ἱερουργήσῃ εἰς τάς ὡς κάτωθι λατρευτικάς συνάξεις:
Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία τῶν Χριστουγέννων: Ἱ. Ναός Ἁγ. Κωνσταντίνου Πισπιλοῦντος.
Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία (26.12. 2015): Ἱ. Μονή Παναγίας Βοηθείας Χίου.
Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία Μ. Βασιλείου (1.1.2016): Ἱ. Μητροπολιτικός Ναός Χίου.
Ὄρθρος καί Θ. Λειτουργία τῶν Θεοφανείων: Ἱ. Ναός Ἁγ. Νικολάου Καρδαμύλων.







ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Ἡ ἐκκίνησις ἐκ τοῦ Ἱ. Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Χίου, κατά τήν ἡμέραν τῶν Θεοφανείων, διά τήν Προκυμαίαν τοῦ Λιμένος, (ἔνθα θά λάβῃ χώραν ἡ Τελετή τῆς καταδύσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ), θά γίνῃ περί ὥραν 10.30΄ π. μ. 
ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΕΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ / ΤΗΝ 29η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΘΑ ΤΕΛΕΣΘΕΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΕΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ κ.κ. ΜΑΡΚΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΧΙΟΙ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΠΩΣ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ. ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΕΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ

    

ΤΗΝ 29η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΘΑ ΤΕΛΕΣΘΕΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΝΕΟΥ ΦΑΛΗΡΟΥ ΙΕΡΟΥΡΓΟΥΝΤΟΣ ΤΟΥ 

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

κ.κ. ΜΑΡΚΟΥ

ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΧΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΧΙΟΙ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΠΩΣ ΠΡΟΣΕΛΘΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ.

ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ 

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑΛΟΥΡΗ (+1978) Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου– Κήρυκα του θείου λόγου Στις 29-11-2015 συμπληρώνονται 37 χρόνια από την προς Κύριον εκδημίαν του μακαριστού Μητροπολίτου Χίου κυρού Χρυσοστόμου (Γιαλούρη).

ΣΤΗ  ΜΝΗΜΗ  ΤΟΥ  ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ  ΚΥΡΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ  ΓΙΑΛΟΥΡΗ (+1978)
Του  Γιώργου  Φωτ.  Παπαδόπουλου– Κήρυκα του θείου λόγου
           
          Στις  29-11-2015  συμπληρώνονται  37  χρόνια  από  την  προς  Κύριον  εκδημίαν  του  μακαριστού  Μητροπολίτου  Χίου  κυρού  Χρυσοστόμου  (Γιαλούρη). 
            Επιτρέψατε,  στην  αγάπη  σας,  δυο  λόγια  μου  μόνο  για  τον  μακαριστό  Μητροπολίτη  Χρυσόστομο  ο  οποίος  απεβίωσε (στις 29-11-1978) σε ηλικία μόλις 62  ετών.
            Ο  Χρυσόστομος  υπήρξε  άγιος  άνθρωπος,  Ορθόδοξος  Επίσκοπος  και  στο  φρόνημα  και  στην  πράξη.  Ήταν  πιστός  τηρητής  των  Ιερών  Κανόνων  και  ήταν  μεν  αυστηρός  αλλά  ΔΙΚΑΙΟΣ.  Και  περισσότερο  όλων,  ήταν  αυστηρός  με  τον  ίδιο  του  τον  εαυτό.  Βεβαίως,  αυτού  του  είδους  οι  Κληρικοί  και  δη  οι  Επίσκοποι – καίτοι  έτσι  οφείλουν  να  συμπεριφέρονται  όλοι  όσοι  θέλουν  να  είναι  σωστοί – δεν  είναι  ευχάριστοι  στον  σύγχρονο  άνθρωπο  ο  οποίος  έχει  μάθει  να  εφαρμόζει  το  πνεύμα  της  εποχής  και  να  μην  αναζητά  τους  άριστους  αλλά  τους  αρεστούς,  όσους  χτυπούν  πλάτες  και  χαϊδεύουν  αυτιά.  Ο  Χρυσόστομος  ήταν  ενάρετος  και  ο  Θεός  μίλησε  γι΄ αυτόν.  Τι  κι  αν  σε  ελάχιστους  δεν  άρεσε ?  Εκείνοι  διατηρούσαν  πνεύμα  μακράν  της  Εκκλησίας,  καίτοι  ευρισκόμενοι  στο  χώρο  Της  και  ήθελαν  να  έχουν  και  άποψη  επί  παντός  επιστητού.  Ακόμη  και  Ιερείς.  Διότι  ο  Χρυσόστομος  ήταν  καλός  με  τους  καλούς  Ιερείς  και  αυστηρός  με  τους  κακούς  Ιερείς.  Ας  ληφθεί,  όμως,  υπ΄ όψιν  τούτο:  Ήταν  ο  μόνος  Μητροπολίτης  που  όσους  χειροτόνησε  δεν  υπέπεσαν  σε  σοβαρά  παραπτώματα  και  δεν  απασχόλησαν  το  χιακό  κοινό  και  τις  Αρχές.  Με  την  έλευσή  του  δε  στη  Χίο,  απομάκρυνε  άπαξ  και  διαπαντός  εκείνους  οι  οποίοι  κατόπιν  σκανδάλισαν  την  Εκκλησία  για  ηθικά  και  ποινικά  παραπτώματα  και  καθαιρέθηκαν: Δικαιώθηκε  ο  μακαριστός  Χρυσόστομος  μετά  την  παρέλευση  δεκαετιών.  Ο  Χρυσόστομος  δίδαξε  ήθος,  ευπρέπεια  και  σεμνότητα.  Ο  Θεός  μίλησε  γι΄ αυτόν.  Επί  σειρά  ετών  πλησίον  του  τάφου  του  (πίσω  από  το  Καθολικό  της  Ιεράς  Νέας  Μονής)  η  Γερόντισσα  της  Μονής  Μαριάμ,  Ιερομόναχοι  αλλά  και  Λαϊκοί,  έβλεπαν  διάφορα  θεόπνευστα  <<σημεία>>.  Ποτέ,  όμως,  δεν  αποκαλύφθηκαν,  ώστε  να  μην  θεωρηθεί  ότι  καπηλεύεται  η  μνήμη  του  σεπτού  Ιεράρχη.  Στην  ανακομιδή  των  Ιερών  του  Λειψάνων  (το 2004)  ο  τάφος  και  ολόκληρος  ο  περιβάλλων  χώρος  ευωδίασε  με  εντονότατη  ευωδία  η  οποία  διήρκησε  επί  πολλές  ώρες  και  σε  μεγάλη  ακτίνα,  κατά  αλλεπάλληλα- συνεχή  κύματα.  Το  βεβαίωσαν  τούτο  εκείνοι  οι  οποίοι  έκαναν  την  ανακομιδή  του,  η  Γερόντισσα,  οι  παριστάμενοι  Ιερείς,  οι  προσκυνητές  της  Νέας  Μονής  που  βρέθηκαν  στο  σημείο  την  ημέρα  εκείνη (ακόμη  και  κατά  συγκυρία)  και  οι  υπάλληλοι  της  Αρχαιολογικής  υπηρεσίας  που  ήσαν  αυτόπτες  μάρτυρες  και  εξεπλάγησαν  άπαντες.  Είναι,  λοιπόν,  ηλίου  φαεινότερο  ότι,  πολλάκις,  άλλα  είναι  τα  σχέδια  των  ανθρώπων  και  άλλα  του  Θεού,  άλλη  η  άποψη  του  ανθρώπου  και  άλλη  του  Θεού.  Η  Εκκλησία  μας,  δεν  είναι  τυχαίο  το  γεγονός  ότι,  ανακηρύσσει  την  αγιότητα  ή  οσιότητα  ενός  Αγίου  τουλάχιστον  μετά  την  πάροδο  πεντηκονταετίας  (50  ετών),  ώστε  να  υπάρχει  σφαιρική  αντιμετώπιση  και  αντίληψη  των  αποκαλυπτομένων  σημείων  και  των  στοιχείων  της  βιωτής  του.  Ας  προσέξουμε  ιδιαίτερα.  Διότι  και  τον  Γέροντα  της  Παναγίας  Βοήθειας,  Άγιο  Άνθιμο,  κάποιοι  ΄΄κυνήγησαν΄΄  την  περίοδο  της  δράσης  του  στη  Χίο  και  ζητούσαν  να  ματαιώσουν  τα  θεοφιλή  του  σχέδια,  αλλά  εις  μάτην.  Διότι  <<Θεός  όπου  βούλεται,  νικάται  φύσεως  τάξις>>.  Και  τα  παιδιά  εκείνων  που  τότε  τον  εδίωκαν,  σήμερα  τον  προσκυνούν  και  τον  ευλαβούνται,  επικαλούμενοι  τη  μεσιτεία  του  προς  τον  Θεό  και  την  Παναγία. 
Για  να  μιλήσεις  δε  για  κάποιον  δεν  είναι  απαραίτητο  να  τον  γνωρίζεις  προσωπικά.  Σε  διδάσκει  η  ιστορία,  η  μνήμη  και  η  μαρτυρία  του  Θεού.
Για  τούτο  κι  εμείς  επικαλούμαστε  τη  μεσιτεία  του  μακαριστού  Επισκόπου,  Χρυσοστόμου  Αρχιερέως,  να  μεσιτεύει  για  την  νήσο  που  υπηρέτησε  με  αυταπάρνηση  και  φόβο  Θεού,  πεπεισμένοι  όντες  ότι  ευρίσκεται  πλησίον  του  Δικαιοκριτού,  ο  Οποίος  ανατέλλει  τον  ήλιο  Του  επί  δικαίους  και  αδίκους  και  βρέχει  επί  πονηρούς  και  αγαθούς,  ευεργετών  και  παρέχων  ζωή  στον  κοπιώντα  και  πεφορτισμένο  λαό  Του.-

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒ ΤΟΥ ΑΠΟ Ι.Μ.ΝΑΟ ΧΙΟΥ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22-11-2015 ΠΗΓΗ Ρ/Σ ΣΗΜΑΝΤΡΟΝ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒ ΤΟΥ ΑΠΟ Ι.Μ.ΝΑΟ ΧΙΟΥ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 22-11-2015

ΠΗΓΗ Ρ/Σ ΣΗΜΑΝΤΡΟΝ 

Εσύ ξέρεις Χριστέ μου... Κύριε Ιησού Χριστέ Ένα πόθο στην καρδιά έχει ο καθένας... Εσύ γνωρίζεις ακόμα κι΄ από μας τους ίδιους Τι πραγματικά διψά η ψυχή μας... Γι΄ αυτό Κύριε απόψε μ΄ αυτή την προσευχή Ας αποχαιρετήσω τη μέρα μου: Κύριε γενού τοις «πάσι τα πάντα»... Ότι έχει ανάγκη ο καθένας... Εσύ ξέρεις Χριστέ μου... Αμήν! Πηγή: Το σταυρουδάκι

Εσύ ξέρεις Χριστέ μου...

Κύριε Ιησού Χριστέ

Ένα πόθο στην καρδιά έχει ο καθένας...

Εσύ γνωρίζεις ακόμα κι΄ από μας τους ίδιους

Τι πραγματικά διψά η ψυχή μας...

Γι΄ αυτό Κύριε απόψε μ΄ αυτή την προσευχή

Ας αποχαιρετήσω τη μέρα μου:

Κύριε γενού τοις «πάσι τα πάντα»...

Ότι έχει ανάγκη ο καθένας...

Εσύ ξέρεις Χριστέ μου...

Αμήν!

Πηγή: Το σταυρουδάκι

Πάτερ, εσύ μ’ έκανες Χριστιανό

Πάτερ, εσύ μ’ έκανες Χριστιανό

Διηγήθηκε ο διακο-Διονύσιος ο Φιρφιρής:

Κάποτε, βρέθηκα για δουλειά έξω στην Θεσσαλονίκη. Πήγα σε ένα εστιατόριο να φάω. Έκανα την προσευχή μου και κάθισα να φάω. Παραδίπλα ήταν μία παρέα. Μου λέει κάποιος λαϊκός:

-Λοιπόν, τι μας παριστάνεις τώρα; Τι θέλεις να μας δείξεις;

-Για να μην μου σταθή κανένα κόκκαλο στον λαιμό, βρε αδελφέ, απάντησα λίγο οργισμένα.

Σε λίγο, από το τραπέζι αυτής της παρέας ακούστηκε θόρυβος και βιαστικά κάποιον τον έβγαλαν έξω. Εγώ δεν γύρισα να κοιτάξω.

Μετά από καιρό, που ξαναβγήκα στην Θεσσαλονίκη, με συναντά κάποιος κοντά στον Λευκό Πύργο και με χαιρετά ρωτώντας:

-Με γνωρίζεις Πάτερ;

-Όχι, απαντώ.

-Δεν με θυμάσαι; Εσύ μ’ έκανες Χριστιανό.

-Δεν σε θυμάμαι.

-Θυμάσαι κάποτε σε ένα εστιατόριο που έτρωγες και κάποιος σου είπε αυτό και αυτό;

-Ναι, κάτι θυμάμαι.

-Ε, εγὼ ήμουν. Βλέπεις εδώ; Μου στάθηκε ένα κόκκαλο στον λαιμό, και με έκαναν εγχείρηση για να το βγάλουν, ενώ συγχρόνως μου έδειχνε τον λαιμό του με το σημάδι της τομής. Μετά από αυτό και στην εκκλησία πηγαίνω και εξομολογούμαι και κάνω προσευχή. Σ’ ευχαριστώ Πάτερ, εσύ μ’ έσωσες.

---

Πηγή: Προσκυνητής